Çin Ekonomisi

2003 yılında Çin’in yurtiçi gayri safi milli hasılası 1 trilyon 400 milyar ABD dolarına ulaştı ve Çin ekonomisi ABD, Japonya, Almanya, İngiltere ve Fransa’dan sonra dünyada 6. sırada yer aldı. 2003 yılının sonuna kadar Çin’in kişi başına düşen gayri safi milli hasılası 1000 ABD dolarını geçti.

Çin’de yurtiçi yatırım ve tüketim durumu olumlu şekilde sürüyor. 2003 yılında Çin’de tüm toplumun sabit mülkiyetine yapılan yatırım 5 trilyon 50 milyar yuanı; tüm toplumun tüketim mallarının genel perakende hacmi ise 4 trilyon 600 milyar yuanı buldu. Dış ticaret hacmi İngiltere ve Fransa’yı aşarak ABD, Japonya ve Almanya’dan sonra dünyada 4. sırada yer alarak 850 milyar ABD dolarına ulaştı. 2003 yılının sonuna kadar, Çin’in döviz stoku Japonya’dan sonra dünyada ikinciliğe yerleşerek 400 milyar ABD dolarını aştı.

Reform ve dışa açılma politikası ile modernizasyon yapılanmasının uygulandığı son 20 yıldır Çin’in planlı ekonomiden sosyalist piyasa ekonomisine geçişi asıl olarak tamamlandı. Sosyalist piyasa ekonomisi yapısal açıdan gitgide sağlamlaştırılarak mükemmelleştiriliyor. Bunun yanında piyasanın dışa açılması büyüyor, yatırım çevresi gelişiyor, finans sisteminin reformu da istikrarlı bir doğrultuda ilerletiliyor. Bunlar Çin ekonomisinin sürekli gelişmesini garanti altına alan atılımlar.

21. yüzyılla birlikte Çin, insan ve doğa, insan ve toplum, kent ve köy, ülkenin doğusu ve batısı, ekonomi ve toplumun kapsamlı ve eşgüdümlü geliştirilmeleriyle ilgili kapsamlı düşünceler ileri sürdü. 2002 yılında düzenlenen Çin Komünist Partisi 16. Ulusal Kongresi’nde, 2020 yılına kadar orta halli refah toplumunun kapsamlı yapılanmasına ilişkin mücadele hedefi ortaya kondu.

SEKTÖR YAPISININ TEMELİ

Sektör yapısı, üretimin belli başlı elemanlarının üretim birimleri arasında karşılıklı dayanışma ve kontrol bağlantılarına işaret ediyor. Tarım, sanayi ve hizmetler gibi üç sektör arasındaki oransal ilişkileri ve diğer sektörler arasındaki oransal ilişkiler Çin’deki sektörel yapının temel durumunu gösteriyor.

Çin Halk Cumhuriyeti’nin kurulduğu 1949 yılından bu yana Çin’de sektör yapısı toplam üç aşamadan geçti: İlk aşama olarak 1950’li yılların başı ve 70’li yılların sonu arasında, Çin’de yarı sömürge ekonomisinin özellikleri hızla yok edilirken ilk sanayileşme temeli atıldı. İkici aşamada, 1979 yılından 1990’lı yılların başına kadar Çin’de reform ve dışa açılma politikasının uygulanması yoluyla sektörel yapı sürekli şekilde ayarlandı ve Çin’in sanayileşmesi orta dönemine geldi. Üçüncü aşama olarak, 1990’lı yılların başlarında Çin’de sosyalist piyasa ekonomisi sisteminin kurulmasının ve geliştirilmesinin ardından 2020 yılına kadar sanayileşmenin tamamlanması ve bilgi toplumuna geçiş öngörülüyor.

50 yılı aşkın süredir, Çin’in üç temel sektörü arasındaki oransal ilişkilerde büyük değişiklikler meydana geldi. 1950’li yılların başlarından 2002 yılına kadar Çin’de tarım oranı yüzde 45.4’ten 14.5’e indi; sanayi oranı yüzde 34.4’ten 51.8’e yükseldi; hizmet sektörünün oranı da yüzde 20.2’den 33.7’ye yükseldi.

İTHALAT – İHRACAT

Çin ekonomisinin sürekli ve hızlı gelişmesiyle birlikte Çin’in dış ticareti de sürekli gelişme kaydetti. Çin’in genel ithalat ve ihracat hacmi 1978 yılında dünya ticaret sıralamasında 32. sırada, 1989 yılında 15. sırada, 1997 yılında 10. sırada yer almıştı. 2001 yılında ise 6. sırayı aldı ve ilk kez 500 milyar ABD dolarını aşarak 509 milyar 650 milyon ABD dolarını buldu. Bu miktar ayrıca 1978 yılındakinin 24.7 katı, 1989 yılındakinin 4.6 katı, 1997 yılındakinin 1.57 katı oldu. 2002 yılında Çin’in genel ithalat ve ihracat hacmi yeni bir basamağa çıkarak 620 milyar 770 milyon ABD dolarına ulaştı. 2003 yılında Çin’in genel ithalat ve ihracat hacmi 2002 yılına göre yüzde 37.1 artarak 851 milyar 200 milyon ABD dolarını buldu. İhracat hacmi yüzde 34.6 artarak 438 milyar 400 milyon ABD doları; ithalat hacmi yüzde 39.9 artarak 412 milyar 800 milyon ABD doları oldu. Çin’in ithalat ve ihracat hacmi dünya ticareti sıralanmasında 4. sırada yer aldı.

Şimdi dünyada 220’den fazla ülke ve bölge Çin ile ticaret bağlantısı kurdu. Japonya, ABD, AB, Hong Kong Özel İdari Bölgesi, ASEAN, Kore Cumhuriyeti, Taiwan eyaleti, Avustralya, Rusya ve Kanada, Çin’in en büyük 10 ticaret ortağı oldular.