Karlı bir gündü. Hava kararırken araba köy evinin önünde durdu. Adam arabasından indi ve kapıda kendini bekleyen kadına koşarak sarıldı.

’Başaramadım anne’ dedi.
‘Biliyorum oğlum, biliyorum. Söylemene gerek yok. Ben oğlumu tanırım.’ dedi yaşlı kadın…

Sponsor Bağlantılar

Arabadan bavulları aldı adam ve eve girdiler. Adam  annesine tekrar sarıldı ve ağlamaya başladı. Bıktım anne, artık dayanacak gücüm kalmadı dedi. Biliyorum oğlum, biliyorum dedi kadın, söylemene gerek yok.

Yanan sobanın yanındaki sekiye oturdular. Adam annesinin dizlerine yattı. Yaşlı kadın oğlunun başını okşadı. Çok özledim dedi adam. Annesi ‘Biliyorum oğlum, biliyorum. Söylemene gerek yok’ dedi.

Kadın mutfağa gitti. Yemekleri önceden hazırlamıştı. Önce sofra altını serdi, sonra sofrayı kurdu. Sofraya oturdular. Çok özledim anne, dedi adam tarhana çorbasına ekmek doğrarken. Biliyorum dedi annesi, söylemene gerek yok.

Bir daha dönmeyeceğim anne dedi adam. Biliyorum oğlum biliyorum. Biz seni rahmetli babanla dürüst bir insan olarak yetiştirdik. Ne kadar dayanabilirdin ki oralarda? dedi yaşlı kadın. Ağlıyordu…