isyan etmek faydasız geride bıraktığın günleri düşünür derin bir nefes çekersin acı tatlı bir çok anın gelir aklına ve sadece bir varmış bir yokmuş dersin. Gözlerini kapatır hayata son kez güle güle dersin.
İşte bütün bunları bilerek düşünerek yaşar insan acıyı tatlıyı üzüntü sevinci içinde coşkuyla dışında sabırla yaşar. Ben sevgimi coşkuyla yaşadım sende bazen küçük bir çocuk oldum bazen çok romantik bir aşık oldum bazen de deli dolu bir ser seri. Ama şunu bil ki her ne olursam olayım sana olan sevgim için yaptım her şeyi. meydan okudum hayata ve gülmeyi öğrettim sana. Gülmenin hayatımıza kattığı anlamlarda bakıştık seninle , güneşin en güzel doğuşlarında.
her yeni günün başlangıcında merhaba dedik hayata. Bazen küçük bir tebessüm bazen tatlı bir gülücük bazen de doyumsuz bir kahkaha yer ve zaman ayırt etmedik günün getirdiklerine birlikte göğüs gerdik.
El ele verince aşamayacağımız hiç bir engel olmadığını gösterdik herkese.
Ama ama ama
“Ama” larla başlayan kelimelerden nefret ediyorum.
çünkü sen şimdi yoksun yanımda sen yoksun yaa yanımda bende gülemiyorum hayata bakamıyorum güneşin doğuşuna yıllardır sadık bir sırdaşım gibi peşimde dolaşan gölgemle konuşuyorum artık. sensizliğin acısını anlatıyor dipsiz karanlıklarda kaybolduğumu ve kendimi bulmaya çalışırken daha da kaybolmaya başladığımı ve en sonunda yok olacağımı söylüyorum ona. sen yoksun yaaa yanımda gölgemde başladı ağlamaya. oda küstü hayata.
Şimdi nerdesin hangi mevsimdesin bilmiyorum ama ben kaybolduğum yerde ömrümün son baharını yaşıyorum dedim yaa sana neredeysen dön artık bana ömrümün son baharıda olsa sen benim ilk baharımsın yaşadığım her dakikada.
Artık korkmadan söylüyorum bana bir bulut kadar uzak bir yıldız kadar yakınsın bir gece yıldızların en parlak olduğu anda gök yüzü bana izin verirse geleceğim yanına ve ve söyleyeceğim aşkımı bağıra bağıra
SENİ ÇOK AMA ÇOK SEVİYORUM HEM YAZIMDA, HEMDE KIŞIMDA…
