Kendimi kimselere açamıyorum ki kendime bile. Sevmek istiyorum sevemiyorum, güvenmek istiyorum güvenemiyorum daha neler neler istiyorum ama tık yok. Sahte geliyor her şey acaba bu dünyanın yanıltıcı yanı bu mu ki yok gibi gerçekte sevgi yok inanç yok güven yok sadakat yok yok ta yok ama dünya var. Peki bu nasıl oluyor nasıl yokluktan var oluyor. Hani yok olan bişey var edilemez olan bir şeyde yok edilemezdi fizik de enerjide hep bundan bahsedilirdi yalan mı yani şimdi!
Gitmek istiyorum ama yanlış anlaşılmasın kilometre bazında değil. Gitmek demek beni ben yapan şeylerden kaçmak demek. İçinde olduğum boşluklardan neden sevdiğimi bile bilmediğim insanlardan, çalışmak zorunda olduğum sınavlardan, üst kat komşundan ve daha nice şeyden kurtulmak. Peki yapabilir miyim tabikide hayır çünkü ben yalnızlığın ortasındayım kıyıya istesem de vuramam buraya çakılıyım. Orta ne demek 3 yani ne 5 nede 1. Ne 5 gibi parlarsın nede 1 gibi göze batarsın.
her insan içinde yalnızdır, çünkü ne istediğini senden başkası bilmez ,benim ki çevreyle olan iletişimbozukluğu değil ki köprü kurayım peh daha o yalnızlığın tekil kişilik anlamına gelmediğini anlayamamışsınız
alone but hapy ismi bile çevrenizdeki hata beslediğiniz kedinize ve nefret etiğiniz üst komşunuzada hakaretir insanlar yanlız değildir!
kalabalığa karışmak yada yalnızlıgı unutmak karsıdakıler ile yada karsındakı ile köprü kurmaktır. Ve sen köprü kuracagın yerde, duvar ördüğün için yalnız kalırsın… saygılar!
asl ben çok teşekür ederim
makalenız cok guzel tsk ederız.
Ama asıl yalnızlığı yaratan da içimdeki ben 🙂
yalnızlık..diye adlandırdık ..isim koymak istedik bir çok şeye yaptığımız gibi..hisetiğimiz şeyi ifade edemedik..kimseye bişey anlatamayışımızdan YALNIZLIK dedik..ama dediğin gibi hiç yalnız değildik..kimsen olmadığı bir anda bile içnde bir sen daha vardı keşfedilmeyi bekleyen..