Ya Yarın Olmazsa, Ya Yarın Sen Olmazsan

YA YARIN OLMAZSA, YA YARIN SEN OLMAZSAN… Hayatta sürekli bir şeyleri erteler durur insanlar. Bir şeyleri tercih ederken aslında bir şeylerden de vazgeçmiş olurlar.Nasıl olsa sürekli ailemleyim, nasıl olsa sürekli arkadaşlarımlayım, nasıl olsa, nasıl olsa… diyerek en sevdiklerimizden neleri esirgediklerimize ne demeli. Ya; “Bugün olmadı yarın yaparım, bugün söyleyemedim yarın söylerim.” Diyerek koca bir ömrü ertelediğimize nasıl bir mazeret bulunur. Yarına erteleyişlerin sebebi ne olabilir? Yarın var mı? Bunu bilebilir misin? YA YARIN OLMAZSA, YA YARIN SEN OLMAZSAN. Sabah kalktığımız da gözümüzü alan güneşe gülümserken, annemize, kardeşimize bir günaydını çok görüyoruz. Bizi bekleyen arkadaşlarımıza kavuştuğumuzda sıradan bir “nasılsın” diyoruz. Onun gözümüzün içine bakarak “bir derdim var paylaşabilir miyim?” diyen çırpınışlarını görmemezlikten geliyoruz. Ağzından bir iki kelimeye karşılık “haklısın, haklısın” deyip geçiştiriyoruz. “Nasıl olsa sürekli beraberiz, günler çuvala girmedi ya yarın dinlerim” diye mi düşünüyoruz? YA YARIN OLMAZSA, YA YARIN SEN OLMAZSAN. Kardeşimiz sevildiğini duymak için bize nazlandığında, bizimle eğlencenin tadına varmak için maç yapmak istediğinde “git başımdan şuan çok yoğunum yarın oynarız” diyerek onu üzdüğümüzün bile farkında olmayız. Nasıl olsa yarın telafi edeceğini düşünüyorsun. YA YARIN OLMAZSA, YA YARIN SEN OLMAZSAN. Bahar yağmuru yağdığında, yağmurdan kaçarcasına iki adımlık yerlere şemsiye ile gidiyoruz. Ya yağmuru tekrar görme fırsatımız olmazsa.Ya o yağmurda deli gibi ıslanma şansını bir daha yakalayamazsak. Engelli birisini gördüğümüzde ”en azından benim bacaklarım var. Bundan sonra işe olsun yürüyerek gitmeli ve bu güzel havaların tadını çıkarmalıyım” diye düşündüğümüz...

Devamını Oku