Yazar: xxstoperxx

İlk çağlardan beri fiziksel performansı artırmak için çeşitli uyarıcılar kullanıl­maktadır. Romalılar savaş arabaları ve yarış arabalarını çeken atlara hızlarını artırmak için bal ve su karışımından oluşan bir sıvı verirlerdi. Güney Amerika yerlileri uzun ve zorlu dağ yolculuklarında dayanıklılıklarını artırmak ve yorgunluk hissini geciktirmek için koka yapraklarını çiğnerlerdi. Yarışma sporlarında ticari anlayışın ve profesyonelliğin ön plana çıkmasıyla birlikte, doping problemi yarış hayvanlarını ve sporcuları sınırlamaya başladı. Bunun amacı yarışmacıların sağlığını korumak ve legal olmayan yollarla avantaj sağlamalarını engellemekti (Ariens 1965).Amfetamin, kokaine, eroin efedrin, morfin ve anabolik steroid gibi bazı maddelerin, hormonların ve ilaçların yorgunluk hissini geciktirdiği, merkezi sinir sistemini uyardığı, kas kuvvetini veya fiziksel kapasiteyi artırdığı doğrudur. Doping amacıyla kullanılan ilaçların başında amfetaminler gelir. Genellikle bunların ana etkisi yorgunluk hissini baskı altına almaktır. Bunun sonucunda sporcu tükeninceye kadar fiziksel performansı sergilemeye devam eder, diğer sporculara göre daha geç yorgunluk sınırına ulaştığı için de performansı daha yüksek görünür. Bucher ve Smith (1965), yaptıkları araştırmada yüksek antrenmanlı yüzücüler, koşucular, gülle, disk ve cirit atan sporcular üzerinde yaptıkları araştırmada, bu sporculara 70 kg’lık vücut ağırlığı için günlük 14 mg’lık amfetamine sülfat vermişler sergilenen performansta artış gözlemiş­lerdir. Atıcılarda (gülle, disk, cirit) amfetamin kullanımıyla % 3-4 performans artışı, koşucularda % 1.5 ve yüzücülerde ise %0.6-1.2 lık artışları rapor etmişlerdir. Ancak bu artışların sağlanabilmesi için sporcuların yeterli motivasyon ve antrenmana da sahip olmaları gerektiği, antrenmansız ve motivasyonsuz sadece ilaç alımıyla yeterli fiziksel performans artışının sağlanamayacağını da...