Onun adı, Necmettin Kılıvan. Erzincan ‘Dörtyol’da ayakkabı boyacılığı yapıyor. Ayakkabı boyacısı dediysek, öyle basit bir sandık, bir iskemle ya da kutu ile iş yapan birisini düşünmeyin. O, işini sevdayla bütünleştiren bir boyacı. Özellikle Cuma günleri dört yoldaki köşesinde; mahalli giysili, kibar ve güler yüzlü bu insanın; boya sandığının da motiflerle süslü olması, sandığında rengârenk boyaların bulunduğu kavanozların yer alması, insanların ilgisini çekiyor.
50 yıldır aynı yerde aynı işi yapan Necmettin Kılıvan, şu an 63 yaşında. 6 çocuğunu helal kazançla büyüten ve meslek sahibi yapan Kılıvan, kazancıyla mütevazı bir de ev almış. Helal kazanç bereketlidir. Her şeye yeter diyen Kılıvan, “Ayakkabı boyacılığı mesleği maalesef bitiyor. Hazır boyalar çıktı meslek öldü. Vatandaş hazır boyanın ayakkabının ömrünü bitirdiğini bilmiyor. Ayrıca çatlatıyor da. Estetik ve görünüm olarak da güzel olmuyor.”

Sponsor Bağlantılar

Kılıvan; cilaya karıştırdığı özel bir ilaçla ayakkabının derisinin yıpranmasını önlüyor; yıpranan ve kırışan deriyi de sağlamlaştırıyor. Kılıvan’ın özel müşterileri, önceden bildiriyorlar ve bir anlamda randevu alıyorlar.

Hayatında gördüğü en ilginç olayı hatırlayarak bizimle paylaşıyor. 55 yıllık meslek hayatımda böyle bir uygulamayı ilk ve son defa yaşadım diyen Kılıvan “Her Çarşamba okula gidiyordum. Öğretmen, öğrenci ve gelen misafirlerin ayakkabılarını ücretsiz boyuyordum. Bunu gören insanlar da şaşkınlık yaşıyor ama anlayınca farklı ve güzel olduğunu görüp okul müdürüne teşekkür ediyorlar. Bu uygulama diğer kurumlarca da uygulansa bizim bu mesleğimiz ölmezdi. 2008 yılında görev yapan okul müdürümüze teşekkür ederim.” diyerek okula da ciddi bir katkımın olduğunu söylerdi müdür bey. Ayakkabısı boyalı olan genç daha dikkatli yürüyor ve kendini büyümüş görerek okul demirbaşlarına zarar vermiyordu.

Kaybolmaya yüz tutmuş meslekler grubuna giren ”Ayakkabı Boyacılığı” mızın ölmemesi için herkese görev düşmektedir. Ayakkabılarımızı işin ehli olan insanlara boyatalım ki bu meslek ölmesin.