Yazar: HALİME_034

Yıllar önce bugün, bir ağustos sıcağında almışım ilk nefesimi… Bir yandan Kızını kucağına alacak olmanın sevincini yaşarken annem, bir yandanda o zamanda hayırlı bir evlat yetiştirmenin endişesinide, yüzünde bir utanç olmamın korkusunuda ekleyip sancısına, getirmiş beni dünyaya…Bazen düşünüyorum da karanlığa direnişim bundan galiba. Hayırlı bir evlat olma uğraşım, her gözyaşına, her sevince, hHerkese, her şeye yetişmeye çalışmam, karanlıkta bir mum olmaya çabalamam bundan belki de… ßazen yoruyor benide… Herkese yetişmek iyi güzelde, yoruyor tüm sorularımı, sıkıntılarımı saklamak kendime… Bu seneye biraz yorgun giriyorum ama her şeye rağmen mutluyum yinede. Mutluyum çünkü rabbim beni dilemiş ve yaratmış… Çünkü nefes alabiliyorum… Yürüyebiliyorum etrafımdaki güzellikleri görebiliyorum… Konuşabiliyorum… Mutluyum çünkü geçen her senemde RABBİM in adı varmış… Boş geçirmemişim yıllarımı. Çok büyük hatalar yapmamışım, ailemi utandırmamışım, Kötü bir insan olmamışım… Kimse bana seni sevmiyorum dememiş… Ağlayana bir omuz olabilmişim. İyiki varsın sözünü duyabilmişim… Duaların içinde yer alabilmişim… Mutluyum çünkü bir AİLEM var. Canım dediğim canlarım, beni benden çok seven DOSTLARIM var… Geceden beri susmayan telefonum, mesajlar, yazılar, sarılmalar, kokulu öpücükler, süprizler, küçücük ağızlardan iyiki doğdun ablacım sözleri, büyüklerden yeni bir yaş için nasihatler… Evet bugün ben doğdum ve evet bugün ben büyüyorum… Yaşarken öğrendiklerimle demlene demlene… Gülüpte geçmeyi öğrenerek büyüyorum. Aslında en büyük acının ölüm, en büyük mutluluğun doğan masum bir bebek olduğunu anlayarak büyüyorum ve binlerce kez rabbime şükrediyorum… Her ne kadar sıkıntılar yaşamış olsamda sevdiklerimle olduğum için mutluyum ve herkese mutlu...