Yazar: mrtkgl

Aşk denilen yol,Eğer bir sonsuzsa,Yaşamalı insan bunu korkmadan,Sonsuzluğun yokluğunda.Eğer korkmazsa,Şaşırmaz hem yolunu,Düşmez yerlere onursuzca.Yolunu kaybetmiş insan bulur yolunuEğer korkmazsa,Yoksa döner durur bir labirentin içinde fare gibi,Nereye gittiğini bilemeden umutsuzca… Yere düşmüş insan kalkmasını bilir ayağa,Eğer korkmazsa.Yoksa geçirir koskoca bir ömrü bir kaldırım taşı gibi,İnsanların ayaklarının altında… Elbet bulur insan aşk denen sonsuzluğuEğer korkmazsa.Çünkü bilir bulacağını eninde sonunda,Sadece inanırsa. Bulunca da,Dimdik durur aşkın karşısında,Yaşar aşkı yaşanması gerektiği gibi.Hisseder perdeleri kalkmış yüreğinde huzuru,Bu kez aşkın sonsuz...