Dede! Yine mi geldin? Hoş geldin sefalar verdin
Bu gün yine çok şıksın, sen buna alışıksın
Kafes olmuş bedene, zor gelir hep dedene,
Yine şükretmek lazım o bedeni var edene.
Şu ten kuşu gezer, konar hevesle
Gülşen ağlar, bülbül ağlar kafeste,
Nefs gidip de, Ruh gelmezse nefeste,
Düşer yolcu ağır, ağır aheste.
Derdi kazan sen hele, gel burada derman ara,
Aslın sana yoldaş olsun, aslına burhan ara,
Çıkart benliğin aradan, bekliyor bak yaradan,
Nefsine geçit verme katline ferman ara.
Seni elinden tutup daim mutlu edecek,
Zannetme ki sana ev, arabalar verecek,
Gam toprağını dertle yoğurmuş amma,
Bir seherde ansızın gönle Tulu edecek.
Dede, gittiğinden beri, gece, gündüz avare,
Kâh toprak misali miskinim serde,
Kâh sular gibi, coşkun seferde,
Tekbirimi alsan da cenazemi kıldırsan,
Şad olmayı görsünler şu avare bedende.
Vatan olmuştur beden, Ruh ve nefsine,
Kalbinde hüküm sürer, kuzgun senin bahtına,
Yâri görseydi kuzgun, bülbül olurdu amma,
Önce davet edeceksin, padişahı tahtına.
Oğlum bak dedene, yoldaş oldu bu dert bana,
Bu dert ile bulduk onu, oldu devlet bu dert bana,
Benliğindeki putları, yaparsan tacın başa,
Kuzgun gelir oturur, vücut denen taşa.
Taş gibi bir bedeni, ne edip neyleyeceksin,
Karaları sürünüp, derdini eyleyeceksin,
Çek kılıcı hünkârın, vuruş Allah aşkına,
Kuzguna leş vermek yok, devleti baş edeceksin,
Aşkın sana olsun Burak, kısmeti var edeceksin.
Ali
Kuzgunlar ülkemizde çok inşalah alah fırsat vermez.
Elinize sağlık. Güzel betimlemişsiniz olayları….