Yazar: bbark

Yaman bir çelişki bu ülke. Yıllarca ekmek dendi, aş dendi, özgürlük, kardeşlik dendi, devrim dendi. Beri yandan; başörtü dendi, cihat dendi, tek yol islam dendi. Aşk dendi, sevda dendi, ezan dendi, türkü dendi tükenircesine. Kavgalar, katliamlar, idamlar yaşamdı. Sürgünler, işkenceler, ve dahası. Hep birşeyler uğruna öksüz kaldı çocuklar, yetim kaldı. Analar, eşler, bacılar dul kaldı, haraç mezat satıldı pazarlarda leş kargaları insan tacirlerince. rakı masalarına meze oldu kimi zaman. Çocuk yaşta emekçiler yetişti yıllarca, geçim uğruna. Kaçakçı olundu, mafya olundu, katil olundu çok zaman, bilinmeyen bu kavgalar uğruna. Belkide bilinen ama adı gizlenen. Yalakalıklar, yaltaklanmalar hep bu geçim denen şey uğruna. Sağıda denendi, soluda denendi. Muhafazakarda denendi, sosyaliste denendi. Her nedense bu yaşananların içinde olan bireylerimiz, hükmetmeye başladıklarında bir anda kapitalizm denen meretin azı dişleri konumuna geçiverdiler. Ve her türlü öğütme işlemini çıkarları doğrultusunda umarsızca süregelen bir yeme sevdasında, doymak bilmez nefislerinden. Birer leş yiyici olup çıktıklar karşımıza. Baş kaldıranlar, direnenler, mücadele edenler aynı sitem ama farklı bir şekilde sindirilip durdu. Terörist dendi, parelel dendi, anarşist dendi, vandal dendi, marksist, leninist, çapulcu, ve daha sı dendi durdu. Nedense yönetenlere bir türlü kapitalist denmedi, dedirtilmedi ya da dendide geçiştiriliverdi. Netice itibarı ile demem şuki; Acı veren Soma olayı olabilir bir kaza sonucu gerçekleşmiş bir facia değildir. Ne yazıkki buda kapitalizm denen meret sistemin doyurulması uğruna vuku bulmuş bir çaresizliktir. Şöyleki 40’lı yaşlar ve üstü iyi bilirki işçi sınıfının bazı hakları...