Engel'in Hayata Dökülüşü

Yaşıtların parasına göre, rahatlığına göre meslek düşünüp; üniversite tercihlerini yaparken senin ruhunun dinginliğini düşünmen, içsel huzurdan yana olman gibi birşey benim bu mesleğe olan tutkum. İnsanlar elindekinin değerini bilmez ona ulaşamayana kıymetli gelir değil bendeki…Bendeki bu ona kavuşabilceğin bir günü hep düşünüp huzur bulmak. Eğer ulaşamazsam da belki elimden geldiğince onlar için birşeyler yapmak, yapabilmek için çabalamak, kimbilir belkide bu konuda sesimi duyurmak, sürekli onları vurgulamak. Belki evet ben genç ekonomistlerdenim. Ama ne benim vicdanımı ne de içimden gelen isteği değiştirir mesleğim. Kategorize etmek bahane değil, isteyen herkes her konuda bilgilenebilir. hobi edinebilir. Onlara olan hayranlığım, belki başarabildiğim sene okuduğum üniversiteyi, bırakıp onların öğretmeni olabilmeye kadar gidebilir. Çünkü kiminin benim gibi hissettiği, kiminin yadırgadığı O’nlar; engelleriyle, normal insanların bi kısmının başaramadığı başarıları sahiplenirken. bir başarıya adım atmamış sadece hayat sürdüreni bile kutlanası bir başarıya sahiptir. zor bir hayatı omuzlanmış hayata 1-0 geride başlamış gibi gözükselerde aslında bizden başarılı olarak adım atmışlardır. Onlar engel aşmışlardır, onlar engellere çabalamış, onlar çevrelerindeki karaktersiz insanlara katlanmışlardır… Her engel zordur ya işitme, görme, konuşamama… hepsine sonsuz saygı hissederken zihin engelliler heran daha fazla ilgimi çekmişlerdir. “Beden eğitimi öğretmeni olarak özel bir eğitim merkezinde görev yapan Erkan Özdemir Özel eğitim öğrencilerinden zihinsel engelliler bowling takımını oluşturdu.” Haberini okuduğumda öyle sevinçten ağlayanlardan değilim ancak yürekten kat kat kutlayanlardanım. İşte bravo. Hem eğitmek sabır ister hem engelleriyle bu hayatta ne çok çabalamak. Ve öğretmenın söylediği söz, haberin...

Devamını Oku