Ferrari’sini Satan Bilge, imiş
“Geleceğe yönelik gerçek cömertlik, şu an mevcut olan her şeyden vazgeçmeyi içerir.” Alber Camu… Yeni bir başlangıçtan mı söz ediyor, yoksa geçmişte yaşananların önemsizliğini mi anlatmaya çalışıyor? Geçmişimiz, daha önce geleceğimiz değil miydi? Beğenmediğimiz bir geleceği geçmiş olarak ardımızda bırakıp yeni bir gelecek sürme vaadini düşündüğümde aklıma ilk gelen “umut fakirin ekmeği oluyor”.Yani bu felsefenin önemli bir vazgeçişle, azılı bir katil ya da bencil bir yobaz da olsanız, hatta mutluluktan uçsanız bile geleceğinizi kurmak adına gerçek cömertliğe ulaşmanın yolu, sahip olduklarınızı bırakın. İşte kurtuluş. Alber Camu’yu tanımamakla birlikte, neden söylendiği anlaşılmamış cümlelerin, sırf kendi çıkarları için en uygun yere konulup insanlara karşı kendilerine destekçi olarak kullanmaları bence çok yanlış. Öyle yanlış ki, mutluluğun sırrı, kendi gerçek özünü bulduğunu söyleyen insanların başka insanların cümlelerine ihtiyaçları olmamalı. Ki cümleyi tekrar incelersek, bu gün gelecek için yaptıklarımız, yarın olduğunda dün de kalmıyor mu? Öyleyse şu an – sözdeki gibi- mevcut olanlardan vazgeçip gelecek için cömertçe geçmişimizden vazgeçmek saçmalık boyutunda hayallerimizin ütopyaya dönüşmesi demek olmuyor mu? Ki bence, Alber Camu – kitapta bahsedildiği üzere- insanı insan yapan şeylerin parasıyla sahip oldukları, olmadığını ve bu sözü söylerken kişinin mal varlığından vazgeçmesi gerektiğini söylediğini hiç sanmıyorum. Para buğdayın yerini almış bir araç sadece. Paranın kölesi olan insanların sayısı bir avuç oldukları belli, onca insan aç yatarken, hatta aç yatabileceği bir yer bulamazken… Kitabın ilk yazılı sayfası oldukça ilginç, önemli kişiliklerin övgü dolu cümleleriyle başlıyor. Ve...
Devamını Oku