Türkiye Cumhuriyeti’nin benim görmediğim –miş’li geçmiş zamanda fakirmiş. Benim gördüğüm –di’li geçmiş zamanda fakirdi. Şimdiki gördüğümüz zamanda fakir. Yazıya devam ederken biraz umut aşılayıp umut ederim ki gelecek zamanda FAKİR OLMAYACAK.
Başlıktan da anlaşılcağı gibi kızım sana söyleyeceğim gelinim sen anla. Bu ülkede 1940’tan beri gelen hükümetlerin Milli Şef hükümeti, Demokrat parti hükümeti ve bundan sonraki darbe hükümeti daha sonra gelen Adalet Partisi hükümeti, CHPİ ANAVATAN, DOĞRUYOL, REFAH VE AK PARTİ ile devam eden süreçte işçi sınıfını şu şekilde gördük.
1970’li yılların filmlerine baktığımız zaman işçi sınıfının işe gitme yaşamından illa bir sabah kahvaltısı birde akşam yemeği bölümü gösterilir.
1970’den itibaren bu gösterimde hep yer alan çay, peynir, zeytin, ekmek, domates, salatalık bulunur. Çayı koyarken fokur fokur etme sesleri de işin güzel yanıdır.
Bugün o kahvaltı artık en düşük peynirin ve zeytinin kilosu 10 TL Çay ve domates den zaten bahsetmeyeceğim hele ki çayı yapmak için kullanılacak o tüpten hiç.
Savaşa yemek almadan giden tek millet olan Türk milletinin ne zaman bu ülkede refah içinde yaşayacağını emek verenin emeğini alacağı günü özlemle bekliyorum.
Aslında bir şeyler bir yerlerde düzgün gitmiyorsa muhakak biz dahil işimizi iyi yapmıyoruzdur. Bu memlekette herkes yaptığı işin en iyisini yapması dileklerimle.
olayın bitiği cümle
Türkiye
Cumhuriyeti’nin benim görmediğim –miş’li geçmiş zamanda fakirmiş. Benim
gördüğüm –di’li geçmiş zamanda fakirdi. Şimdiki gördüğümüz zamanda
fakir. Yazıya devam ederken biraz umut aşılayıp umut ederim ki gelecek
zamanda FAKİR OLMAYACAK.