Yazar: ayrins

Yaşadıklarımın telafisi yok biliyorum karamsar heybetimde Uğruna savaştığım duygu dağıttı tüm bünyemiKıpırdamaz oldu parmaklarım Arşe’mde donakaldı sana yazılan her bestem… Ne beter bişeymiş aşk dedikleri Acısı mutluluğundan uzun sürermiş gidince sevdikleriBir zaman sonra varlığıyla yokluğunun direnişi kalırmış geriyeUnutamamasına inat sevmek, görmek istermiş yine de…Yürek istermiş, belkide biraz adamlıkŞehvetine yenik düşmezmiş o zaman bu gazabınÇoğalan kıvılcımların tek tesellisi su bile anlamaz oldu halimiBen aktıkça kaçtı benden senin gibi…. Hiç bilmedin seni ne kadar sevdiğimiÇırpındıkça yüreğinde kayboldum benAteş altında hızla eriyen bir buz parçası gibiYok ettim kendimi, bile bile belkideUğruna dökülen gözyaşlarımın sebebi ziyaretçisi Bir tek gece oldu sen giderken Işık bile kapandı da bir mum kaldı elimde sönmeye yüz tutmuş Damarlarım çekildi diye iflas eden yüreğimin hatırına Bedenime dur demeyi öğrendim kulağımda aşk uğultusuyla Görmezden gelemedim senin gibi bizi İstedimki açılan tüm kapılardan yalnız biz geçelim kimselere görünmeden…İstedimki yalnız bizim için söylensin tüm şarkılar Şimdi mi?Gökkuşağında yedi siyah, güneş daha bir karartır oldu içimi Her iyi şeyin içinde felaket arar oldumAşk koca bir yalan, dünya gözünü kapatanBende artık gidiyorum içimdeki acıya hiç hesap...