Yazar: BetulSemanur

Bir çiçek kendi kendine oluşabilir mi? Tohumunu toprağa atıp, belirli zamanlarda sulayabilir mi? Bir çiçek; gül, papatya oluşur mu kendi kendine? Tohumun toprağı bulması, sulama zamanında yağmurun, suyun ona yardım etmesi gerekmez mi? Yaradan bu döngüyü böyle yaratmamış mı? Her canlı birbirina muhtaç değil midir? İnsan yalnız yaşayabilir mi? İnsan dertleriyle tek başına baş edip sevinçlerini tek başına yaşayabilir mi? İnsan tek başına insan olabilir mi? Siz yalnız dolaşan, yalnız yaşayabilen tek bir canlı gördünüz mü? Göremezsiniz… Çünkü canlıların yaşayabilmek için aldıkları oksijen bile ağaçların yardımıyladır. Ve işte bir canlı olmadan diğeri yapamaz. Canlılar evrende yaradılışları gereğince özenle ve nizamla hep birlikteler. Biri olmazsa diğeri olmaz. Yardımlaşma, dayanışma, kardeşlik olmazsa yaşam olmaz.Hayatın her alanında, yaptığımız her işte, tutunacak bir dal ararız. Bize destek olacak bir el, bir yürek ararız. Yeri gelir biz de yardımına koşarız çevremizdekilerin. Sürekli döner durur bu döngü böyle… Kiminin morali bozuktur, kiminin maddi sıkıntısı vardır, kimi ailesi ile sorun yaşamaktadır, kimi dersleri yüzünden sıkılmıştır. Böyle devam eden örneklerde önemli olan hep birlikte omuz omuza olmak değil mi ? Düşünsenize yardıma ihtiyacı olan bir arkadaşınıza yardım ettiniz. İşi halledildiğinde yüzünde kocaman bir gülümseme oluştu. Bu … Bu sizi de mutlu etmez mi? Ona yardım ettiniz. Haydi sevinsenize ne duruyorsunuz. Ya başka örneklr yok mu? Cadde de el ele tutuşmuş boyunları bükük iki kardeş… Yiyecek tek lokma ekmekleri, kalacak kendilerine ait sıcacık odaları, onların sığınacak evleri bile...