Yazar: busradeniz

Bazı anlar vardır onu sevmekle boğmak arasında kaldığımız. İçimizde büyüyen nefretin ona olan aşkımızla aynı ölçüde olduğunu farketmek çok zordur. Bir saniye bile düşünmeden yapamadığınız, dünyada ki tüm duygularınızı sadece ona harcadığınız insanın karşısında ‘hiç’ten başka birşey olmamak ağır gelir. İstersiniz ki hissettikleriniz aynı olsun, istersiniz ki sizinle aynı pencereden baksın. Ama mümkün değildir ki bu.Bütün yaşanmışlıklarınızı ortaya serdiğiniz,yeri geldiğin de canımı veririm dediğiniz, yanımda olmasa da kalbimde bu bana yeter cümleleriyle kendinizi avuttuğunuz kişi,sizin ona olan duygularınızın yarısını bile gram hissetmez. Onda bulamazsınız istediğinizi. Karşılık alamazsınız. Seninle karşılaştığım birgün bazı kelimeler dökülmüştü defterime; “Unutamıyorum işte o sarılışını çok içtendi, özlemle doluydu belki. Ama aşık bir adam değildi karşımda ki ve en acısıda bu.”  İşte bu karşılıksız...

Nasıl aşık olduğumu çok iyi hatırlıyorum kendimi sana hangi akla hizmet kaptırdım onu da biliyorum. Ama birden nasıl sensiz kaldım be sevdiğim nasıl uzaklaştın benden? Sanırım hiç benim olmadın sen hiç bana ait olmadın. Seviyorum ulan diye haykırmak istediğim her dakika dur diyorum yapma, ya kaybedersen onu ya anlamazsa seni. Umudum kalmadı be sevdiğim ne senin beni sevmenden bi umut, ne de benim seni unutmamdan. Şu kodumun dünyasında hissedebilceğim tüm duygularımı almışsın benden. Sen yine anlama beni, yine boşver deyip geç. Kimse sevmez seni benim kadar, ölümüne aşık olmaz sana kimse. Yok koymuyo bana hiçbişey senin yokluğun kadar, herşey zor bana herşey ağır ama sensizlik kadar kötüsü yok. Biliyorum karşılıklı değil bu sevgi benim kadar sevemezsin aşık olamazsın sevdiğim. Çaresizim seni dileniyorum Allah’a yalvarıyorum el açıp başka ne gelir ki elimden. Uzaksın,beni tüketen bu duygulara çok uzaksın sen. Sakın üzme kendini benim için ama bilmeni istiyorum. Ölüyorum ben,yavaş yavaş ağır ağır ilerliyorum bu yolda daha ne kadar dayanırım bilmiyorum. Ama dilimden tek kelime çıkmıyor neyin var diyen doktora,ağzımdan bir kelime bile çıkmıyor neden ağlıyosun diyen anneme. Sen sanma sakın benim yaşadığımı. Yaşamak nefes almak değil be sevdiğim. Biraz mutluluk değilmidir yaşamak, biraz sevmek birazda aşk. Ama bu içine sıçtığımın dünyasında lanet olsun ki hayallerimden baska tutunucak dalım yok. Sende yoksun. Ama artık yeter kandırmıyorum kendimi oluruna bıraktım hayatımı. Şimdi herşey sana bağlı sevdiğim benden tavsiye; Gelme. Canımı bu kadar...