Nefes Alamıyorum
Ruhumun bedenime işkence zamanıNe geldiyse başıma yeniden sevmekle başladı…Unutmak istedim kendimi ve deli kalbimiHani yeminliydim ki sevmeye ve sevgiye Ve sevginin son damlasında yine !!!Aşkın kapısına geri döndümSadece hep ben mi… Acı çekmeye “mahkumum”Yine vuruldum SEVGİ’nin kapısında Bir annenin evladını kaybetmiş gibi…Yüreğim kanıyor üşüyor ruhumun UMUTsuzluğuUmutsuzluk teselli neye yarar..!!!KALBİN ACI CEKTİĞİNDE VE HER NEFESTE ÖLDÜĞÜNDE… Bu Benim son ŞİİRİM VE VEDA ŞİİRİM Ve gercekten nefes...
Devamını Oku