Bunu hazmetmemi bekleme köle. Sen ki tahtadan kaşıklarla taşta yedin azığını, ben, Frenche usulü saf söğütten masamda gümüşten kaşıklarla sundum sofralarımı. Sen ki 5 salkım üzümü zar zor aldın inine, ben kımızdan şaraplarımla şölen verdim mideme. Yamalı elbiselerinle benden aldın halkımı, onlar şimdi senin yırtık ayakkabılarının izinde! Sakın benden bunu hazmetmemi bekleme.
Dünya benim sahip olduğum öküzün boynuzları üstünde. Hayır alamazsın ipleri elimden, bu insanlar benim emrimde. İpekten kaftanlarım var benim, öpüp başına koyar saray ulemalarım. Ben kalk demeden kalkan kelleleri kılıçtan geçirir cellatlarım. Payitahtın şanlı döşeklerinde kuş tüyünde yatar evlatlarım. Şimdi bana kaldırmış o dik başını şehrimi benden alacağını söylüyorsun. Kana susamış halkımla bir olmuş bana adaleti emrediyorsun. ’Padişahım az yaşa, kahrolsun mutlak monarşi! ’Izdırap içinde sızlıyor ceddimin kemikleri. Biliyorum gökyüzünden bana dikilmiş gözleri.
Yapma köle çekil yolumdan. Yıllardır zulümle baskıyla yönetildi bu sürü. Yeni yeni adetlerle karşıma gelme. Hem gelemez bu halk çok fazla refaha, mutluluğa özgürlüğe. Verdinmi taze yulaflarını başları eğilir öne. Ne verirsem onunla yetinirler fazlasını istemeye dilleri varır mı hele?
Yapma köle. Biliyorum korkmuyorsun benden. Nasıl korkacaksın tüm askerlerim senin emrinde. Vezirim sağında sipahilerim önünde. Sırtımdan vurdunuz bre hainler! İtaatiniz nerede? Ben idim daha dün cihanın padişahı, binlerce düşkünün biranda tutmuş ahı! Ne istediniz de vermedim söyleyin gafiller, bulgur mu dersiniz en kurtlusundan? Peynir mi dersiniz en küflüsünden? Sularınızı arıttım foseptik kuyusundan. Ziyafet çektirdim yemeğin buğusundan.
Durun dinleyin beni bir çift lafım daha var. Daha dün kapımda sıra olan onlarca acemi, şimdi bana cephe almış, olmuş birer yeniçeri. Dinlemeyin evlatlarım bu adam bir zırdeli. İki kolumdan tutmuş nereye götürüyorsunuz beni. Anlıyorum… Kaçınılmaz son geldi. Özgürlük hükmediyor damarlarınıza. Bunca zulüm bunca çile yetti artık canınıza. Pekala gidiyorum asın beni halata. Elveda kulelerim elveda şehr-i Galata. Arkamdan yakıp türküler eşlik edin balata.
Sen kazandın köle sen kazandın. Bana boyun eğmediğin ve sana bahşettiğim sefil hayatına başkaldırdığın için sen kazandın, Elveda.
