Küçük ellerim vardı, ufacık ayaklarım… Şimdi bu kaskatı bedenim ve yaşadıklarım o küçük vücuda çok geliyor. Dönemiyorum eskiye, hayalde bile olsa uzak ırak… Bedenim bile kabul etmezken bedenimi nasıl döner şimdi beynim aklım küçüklüğüme saflığıma bişey bilmeden inanmışlığıma.. Bedenim bile kanmazken akıl nasıl kanar buna? Dönsem dönebilsem o günlere ne getiririm bugüne ne bırakırdım orda? Ne bırakabilirdim ne getirebilirdim… Yaşadığım hiçbir şey benim değilken bana ait gelmezken sanki benim yerime biri yaşamışta sonra al sen yaşa kanı senin demişken onun yaşadıklarından ne getirebilirim? Kendimden ne çalabilirim nereye saklayabilirim?
Hayatın bana oynadığı oyunun kurallarını çözsemde değiştiremedikten sonra o kuralları ne yapabilirim? Bilmek ne işime yarar?Peki ya bilmeseydim hiç çözmeseydim o kuralları sonra kölesi olsaydım o kuralların yalanların… Hayat gülermiydi o zaman bana? O zaman inanırmıydım bu oyunun adaletine.Bilmemek bilmekten iyidir diyerek otururmuydum yerimde? Yoksa hala güneşin doğuşuyla birlikte düşünüp dururmuydum bu oyunun kuralları ne ?Kimin kuralları bunlar? Sonra bana sormadan kim atmış beni bu oyunun içine? Sorsalar bile varım dermiydim bu oyunu kaybedicek olsamda bunu bilecek olsamda oynarmıydım yine… Taramak güzeldi küçük et bebeğimin saçlarını… Onun gibi mi gelirdi bana? Yoksa küçük renkli bilyeler mi kandırırdı beni… Çekerdi oyunun içine ..herşey parlak herşey ışıl ışıl mı gözükürdü gözüme?
Çocuk olmanın güzelliğinin saflığının bir bedeli sonraki bu yaşamsa eğer onun bedeliyse çocuk olmak o saflık bilmezlik,bilmezliğin verdiği mutluluk bırakın uzun sürsün! Büyümesin çocuklar erken, erken büyümek zorunda bırakılmasınlar zorunda kalmasınlar çünkü çekecekleri bedel büyük bırakın değsin…
🙂 alışmısın alısmısın… efkarlandırdın benı vala yorumun bıle eser olmus.. ne de guzel anlatmısın
Anilar Anilar ANilar…
Ne masum ‘iDi Gülen Gözler
Ne kadar mutlu ederdi Taşlarla oynama
veya Bilye oynarken Hile İle oyun oynamaya
Ne kadar Muhtaçim Geçmişime
…dönmeyi cocuklarla kavga etmeyi, Top oynamayı, Seksek oynamayı,
yakalamaca oynamayı, saklambaç oynamayi, VEya Dügünlerde şik Giyinmeyi,
Bayram sabahleri Erkenden kalkip Fiyakali elbisemle, kiçirdili kunduramla,
En önemliside saçlarimi Taramayi ve hala kalbimde yaşamaya devam eden Şeker Toplamayı Kalbimde bitmez dükenmez bilmeyen anilarim…
Şimdi anilarimi aVutuyorum Yaşadiğim koşulda
bilinen gözler Ve Herkezce Ayıp karşilanan Yaşina göre hareket etme duygusu
YAşam öyle bi hayatdir ki gördügün göreceğin ve gözlerden ibared değildir..
Herşey için Hiçbir zaman geç dEğildir.
Kalbinin Sesini Dinle bildiğin Gibi kendince yaşa keşkeLer limanında bekleme
aVutma kendini yoksa sadece Sen kanarsin yalAnina…
Mutlu olmak Her Zaman Bir Sözden ibared DEildir..
Başkası bürünmesin kalpine Kendin ol Birak Herşeyi Bildiğinle Sadece Kendİne Kaybedersin oldugun KAranlikta…
KEndİN Ol Çocukluguna oldugun Gibi DEvam ed…
kalbin sesini dinle demek yaşadiğin sen bir kere kalbini avuçlarina vermise hayat dinlmez efkarini kağita sürer,Kimden utaniyorsun yoksa kendinden mi Dön bak dünyaya zaman nefesini aliyor sen oynamadiğin filmde bak herşeye inat gözleri gülümseyenlere eminmki coktandir yıldızın kahrini çekiyor,çünkü bildiklerin benliğini aşti ve yokediyor hem seni, hem kalbini hem ruhunu,En önemliside çizilen yolda ayricalik tanınması dön bak etrafa herkez ayrı bir tel bağlmayi çaliyor,milyonlarca insan oldugu evrende bir ben bunlari sana yaziyorum ve şimdi sen okuyorsun bildiğin gercek var ama eminimki bildiklerin için Seni benliğinle mutlu olmasi katiyen alakasi bile yok,neYLesen Yüreğine insansin İnsan avuntularin aciyor diyebileceğin o kadar kelam var ki Biliyorum,Seni ve herkezi aşti ve yakında bildiklerin bir mazi olacak çünkü İnsanlik ayni çiğlikla yankısı haykırıyor,EVRİm deil bu veya insan olduğumuz için değil ,Dön bak etrafina usulca sesizca bir gölge gibi Bak sen varmisin çizemediğin tabloda,….of canınını sıkmak İstemem
çünkü klavyeye alişmadim Giti,,,VARLİĞİN bir azimli ŞAFAĞİ beklerken Yokluğun VArliğinla yitiriliyor,,,
çok teşekür ediyorum yorumun için öncelikle 🙂 ben bu yazıyı çocukluğumun güzel günlerini özlediğim bi günde yanlış cocukluk yasamıs anıların esıgınde yazdım tek sancım cocukların masumluklarının tukenmelerı tüketılmelerı … her ınsan ama mutlu ama mutsuz hep bir özlem duyar cocukluguna bu gercege ınanıyorum eskıden ne guzeldı dıe baslanır hep…aslında senın eskı dedıgını sımdı yenı yenı cocuklar yasar ve ılerde onlar ıcınde eskı guzeldır.. cocukluksa eskı dedıgımız onu guzel mutlu kılansa hayatın gerceklerını yanlıslaı cırkınlerı farketmemektır edememektr .cam kenarında bekledığın babanın elı dolu gelmesıdır oyaslarda mutluluk .. kucuk bı cıkolata yada manavdan alınmıs bır kese meyve…bazen sadece babanın bıle bahce kapısından ıcerı gırmesı yetmıstır saf kalbe cocuk kalbını.. ılerde o gelen heybenın nasıl doldrulduğunu bılmeye basladıgında aldıgın keyıf mutluluk cocuk gıbı olmuyor bılıyorsun artık hayat ne denlı zor.. tabı bu kucuk bı orneklem sadace yınede yetıskın vucta hep cocuk kalbıyle kalmak dılegıyle tekrar tesekr ederım…
yanlişlikla iki defa yoladik görünüşe yazi yazmak bi,r türlü alişamiyacam klavye üzerinde
Bazen konuşabilmek kelimelerei keşkeler limanida beklerken avutulmak veya vutulduğunu zanetmek sadwcw bildiğin yalana hayatin tek gerceği olduğu için kabulenememek duygular azimli bir yol gibi , şimdi neler yazayim senin hakında her insan kendince gözlerini kırpar karanliğin düştüğü yerde mum ateşle bulmak her yeri titim,titim arar, kendini kaybeder,artik sağin,solun yol bildiğin gözler yabanci ve sanirim senden başka gercek bulamasın çünkü sen yaşarken nefes verirken diğerleri nefes boguyor ,yaşama mutluklari günüzümüzde Yaygin ve gercekten değeri artan Para gibi…VSs bu konulara Gİrmek İstemem.Diyebileceğim tek şey size Bilmem sizce ne kadar sizi tatmin eder orası malum değil… Ama Yine söylemek İsterim Var olduğun bakiş acisinda herkezin ayri simasi var aynen Bunlari yazan ben okuyan sen çizilmiş Bir ömür var… Değiştirmek sadece Güvenmiş çabaymiş hepsi boş birisi bana kendine güven dediğinde aksi taktirde daha düşerem yerlere düşer Toz’a karişirim … ilaki mutluk dile getiremiyorsan ve mutluk sadece gözlerde kılanan bakiş diya adlaniyorsa hayat ;;;; — a ///kendin mutlu olacalsın diye yabma başkalarin gözünde mutluluk olsun sevindir insanlari gücüm yok diyorsan .her insan Bir şah damari elbet diyebilecek kadar İnatçisin ama demek bazen luzumsum Gir muhtaç insanlari yardim ed….misal huzur ewvine git yaşli insanlara kitap Oku,onlarla vakit geçir elbet zaman gecer zamani gecirdiğin zaman gideceğin vakit onlarin yaninda gözlerine bak Yasam ne kadar canli soyut insanlari okyanus derinliğine sürükler mutlu olmak her daim kalbin seni yaniltmasiyla kendin bile bile avutmak ve sonunda avuntularin hayalerin kırpaçlar..hayat senin gözlerinde yaşnmamişsa Dail başka gözler güneşe Merhaba desin….
çok teşekür ederim beğenmenize çok sevindim gerçekten ,benım için okunulmaları bile değerliyken beğenilmesi ne kadar değerli tahmin edersin 🙂
Yazını çok beğendim…Bence önemli olan okuyucunun okuduğu yazıda kendini bulmasıdır…Bunu başarmışsın,okuduğum her satırda kendimden izler buldum…Tebrikler 🙂
degerli yorumlarınızı bekliyorum arkadaşlar…