Ey sönmüş sigaram hadi yan! Kaçıp giden çocukluğum korkma dön… Ey benim olan hayatım! Sahip çıkamadığım yaşayamadığım savunamadığım ,ellerimden kayıp giden hayatım bana geri dön… Bıkmışlığım usanmışlığım korkmuşluğum kaç git benden uzaklara,bulamayacağım yerlere diyarlara …Öyle uzak ol ki benden çağırsam da bağırsam da duyma! Gelme! Bulma benikal uzaklarda. İçimdeki nefretlerim boğulmuş sürüklenmiş okyanusa. Okyanus derin bulamam küçük umudumu anahtarımı hayallerimi hepsi aktı gitti. Akıntı şiddetli ıraklara ulaştı dönmez artık geri…
Küçük ellerim vardı, ufacık ayaklarım… Şimdi bu kaskatı bedenim ve yaşadıklarım o küçük vücuda çok geliyor. Dönemiyorum eskiye, hayalde bile olsa uzak ırak… Bedenim bile kabul etmezken bedenimi nasıl döner şimdi beynim aklım küçüklüğüme saflığıma bişey bilmeden inanmışlığıma.. Bedenim bile kanmazken akıl nasıl kanar buna? Dönsem dönebilsem o günlere ne getiririm bugüne ne bırakırdım orda? Ne bırakabilirdim ne getirebilirdim… Yaşadığım hiçbir şey benim değilken bana ait gelmezken sanki benim yerime biri yaşamışta sonra al sen yaşa kanı senin demişken onun yaşadıklarından ne getirebilirim? Kendimden ne çalabilirim nereye saklayabilirim?

Sponsor Bağlantılar

Hayatın bana oynadığı oyunun kurallarını çözsemde değiştiremedikten sonra o kuralları ne yapabilirim? Bilmek ne işime yarar?Peki ya bilmeseydim hiç çözmeseydim o kuralları sonra kölesi olsaydım o kuralların yalanların… Hayat gülermiydi o zaman bana? O zaman inanırmıydım bu oyunun adaletine.Bilmemek bilmekten iyidir diyerek otururmuydum yerimde? Yoksa hala güneşin doğuşuyla birlikte düşünüp dururmuydum bu oyunun kuralları ne ?Kimin kuralları bunlar? Sonra bana sormadan kim atmış beni bu oyunun içine? Sorsalar bile varım dermiydim bu oyunu kaybedicek olsamda bunu bilecek olsamda oynarmıydım yine… Taramak güzeldi küçük et bebeğimin saçlarını… Onun gibi mi gelirdi bana? Yoksa  küçük renkli bilyeler mi kandırırdı beni… Çekerdi oyunun içine ..herşey parlak herşey ışıl ışıl  mı gözükürdü gözüme?

Çocuk olmanın güzelliğinin saflığının bir bedeli sonraki bu yaşamsa eğer onun bedeliyse çocuk olmak o saflık bilmezlik,bilmezliğin verdiği mutluluk bırakın uzun sürsün! Büyümesin çocuklar erken, erken büyümek zorunda bırakılmasınlar zorunda kalmasınlar çünkü çekecekleri bedel büyük bırakın değsin…