Ne alıp veremediğimiz var mevsimlerle. Bizler genelde sıcağı yaşarken soğuğu, soğuğu yaşarken sıcağı özlemezmiyiz! Hiç demedik mi ya da duymadık mı şu kış bitse de yaz gelse de denize gitsek, gezsek ya da şu sıcaklar bıktırdı bir yağmur yağsa da kış olsa da serinlesek… İnsanoğlu için ortasını bulmak mümkünmü bilinmez.
Ama öyle olsa dahi yine şikayetçi olurduk…kışın soğukatn titremekten şikayet ederken sıcaklığı ile ayaklarımızı yakan kumlardan serin sulara atladığımızı, yaz gelip sıcaklık bunaltınca gecenin ayazında sıcak yorganımıza sarıldığımız geceleri hayal ederiz. Hani şöyle bir söz vardır her yaşın bir güzelliği vardır diye insanlar yaşları ilerleyince teselli olsun diye söylenir ama gerçektir. Mevsimlerde öyle değil midir? Her mevsimin kendine özgü bir güzelliği vardır tabiat ana her mevsimde farkı giyinir güneşle topraklar, bitkilerle, hayvanlarla insanlarla bütünleşir o büyük aşkını yaşar bişey beklemez verir. Sahiplenir bir sevgili ya da bir ana şevkatindedir. Ama biz insanlar hayatımızın her anında olduğu gibi mevsimleride işimize yaradığı kadarını severiz ve hep şikayet edecek bişiler buluruz. Her şeyi işimize yaradığı kadarıyla sevmek, en kolayımıza gelen bu…
İlkbahar ne güzeldir seni yaşamak keşke hayatımızdaki ilkler hep senin kadar güzel ve vazgeçilmez olsa senden sonra açan yaz güneşi gibi hayatımıza hep güneş açsa, açtırdığın çiçeklerden gelen polenlerden öksürükle boğulurken yine bahar geldi çekilmez şimdi bu demeden güzelliklerinin tadını çıkarabilsek, artıların ile eksilerini kapatabilsek…
Yaz mevsimine doymaya ömür, anlatmaya kelimeler yetersiz kalır… Aşklarının tadı başka güneşinin tadı başkadır… Yakan sıcağı gibi aşklarının da izi kalır üzerimizde… En sevdiğimiz meyveler bile onun sıcağında yetişir, kuşlar en güzel şarkılarını onun sabahında söyler… En güzel yürüyüşler güneşiyle ısınan kumsallarda yapılır, anlatılamaz ancak yaşanacak bir mevsimdir. Varsın sıcağından şikayet etsinler o sıcaklığın değerini soğuk gecelerde anlayanlar var…
Sonbaharı eskisi kadar yaşayamıyoruz, belki de en büyük kırgınlığımız bu. Bu mevsime değil ekolojik dengeyi küresel ısınmayı bozan insaoğluna kızmalıyız. Ama tüm insanlara değil tabi… Alıştığımız sıcaklardan ılık rüzgarlarınla yeterince alışamadan geçiş yapıyoruz ısınamadığımız soğuklara… Halbuki ne güzeldir, döktüğün yapraklarda sakladığın hüznün, biten yaz aşklarının hüznüne eşlik eder gibi. Neyin kıymetini bildik ki… Bozulan dünya dengelerinde sensiz kalmak üzereyiz…
Kış mevsimi niye soğuk gelir insana kışmı soğuk yoksa bizler mi? Kış mevsimi niyedir ki üzerine yapıştırılmış olumsuzluk halleri… Ne çok karakışlar gördük diye anlatırız hayatımızdaki hüzünleri… Yağdığın kar olmadan dağlar, ovalar taşarmıydı! Yazın akarmıydı gürül gürül sular! Yağdırdığın karın, yağmurun saflığını, güzelliği görmeyen hayattaki güzellikleri görürmüydü! Kara kışlardan geçmeden ulaşılırmıydı güzel günlere!
Neydi mevsimlerle alıp veremediğimiz, hayatla olan bitmeyen kavgalarımızdan biri sadece… Her mevsimi güzellikleriyle yaşamak değilmidir ast olan!
