Sisli bir hava var bugün dışarıda. Etraftaki konutların ışıkları söndürmesini bekliyorum yine. Yüreğimi aydınlatan ışık saklanıyor benden. Rüzgârın uğultusu, yaprakların kıpırdanışı, yağmurdan geriye kalanlar ve beni ben yapan gece karanlığı. Gökyüzünde benden gizlenen bir şeyler var sanki.
Güneşli bir günün ardında açan çiçeklerin kokusuyla başlıyorum güne. Yepyeni bir günün motive edici havası içimde terk edilmiş umutların tekrar filizlenmesine sebep oluyor. Sevmediğim her şey güzel geliyor artık. Oturduğum bir bankta kuşlarla simidimi paylaşmak bile mutlu edebiliyor beni. Doğan her günün ardında kendini göstermeyi ihmal etmeyen yağmurla birlikte yeni umutlar filizleniyor. Rüzgâr kuşların şarkısını fısıldıyor kuşağıma. Yıldızlar bana bir şeyler anlatmak istiyor sanki. Ve yine güneşin batma saati geldi.
Her şeyi ardımda bırakıp gitmek istiyorum belki de. Arabaların yollardan geçiş saatini biliyorum artık. Kuşların şarkılarını söylediği yere gidiyorum her sabah. Ve ben geçtiğim her yolda seni buluyorum anne. Güneş’in bana veda ettiği zamanlarda bir hüzün dolar yüreğime. Seni bir kez daha kaybetmenin acısıyla kıvranırım her gün. Hani bazı geceler uyuyamazya insan, rüzgârın uğultusu bile hoş gelir yüreğine. Böceklerin susmadan söylediği şarkıları bile seversin artık. İşte bende böyleyim bu gece.
Yürüyorum sokaklarda, hem de hiçbir şeyi aldırmadan. Bilmiyorum yüreğimdeki durgunluğun sebebini. Güneş’in bütün benliğimi aldığı ve bana veda ettiği zamanlarda gökyüzünü seyrediyorum. Bazı geceler hiç uyumuyorum. Yıldızların bana merhaba deyişini duyarcasına haykırıyorum kuşlara.
Yağmurun yağışından sonra sokakları saran toprak kokusunu hissediyorum. İçime sinmeyen bir şeyler var düşüncelerimde. Bulutlarla paylaşıyorum derdimi, her gece bir yıldız seçiyor onlara döküyorum içimde yaşattığım tarifi zor duygularımı. Rüzgârın uğultusu yüreğimde yaralar açıyor bazen. Çünkü geçmişte kalmış sayfalar aralanıyor bir bir…
Üzülme anne, üzülme… Gidiyorum işte huzura doğru. Beni yaratan rabbime gidiyorum. Hayallerimi gerçekleştirememenin burukluğu var içimde.
Ama yine de çok mutluyum anne. Yüreğimde henüz adını koyamadığım bir sevinç var. Huzura gidiyorum, sonsuz bir yolculuk bekliyor beni. Hoşça kal anne, hoşça kal ülkemin güzel insanları. Kevser havuzunun başında buluşmak dileğiyle…
ah ane ah kokunu hiç içime çekemedim ki yanımdayken bile özlüyorum seni