İş, insanın gereksinimlerini karşılayabilmesi için verdiği emektir. Kimi zaman bu emeğin karşılığını buluruz, kimi zaman bulamayız.
Sevdiğimiz, isteyerek yaptığımız bir işte çalışıyorsak daha verimli oluruz orası aşikar. Durum tersine dönünce hayat işkenceye döner. Mecburiyetler her zaman zorlayıcıdır. Bir yerde artık yeter dediğimizde, o memnun olmadığımız işi de kaybedersek vay halimize…
İşsizlik ülkemizde büyük sorunlardan biri. Neden kaynaklanıyor diye bir düşünelim. Hem işverenin, hem de iş arayanın büyük beklentilerinden. İşveren alacağı kişinin kendi ihtiyaçlarını eksiksiz karşılamasını ister, kişi de aynı şekilde gireceği işin. Kıstaslar birbirine uymaz. Sonuç ya çalışacak işçi yok ya da iş yok olur. Aslında çok güzel sistemler var. İlanlardan faydalanabileceğimiz gibi İşkur’a kayıt yaptırabiliriz. İşkur’a gittiğinizde ne gibi işler yapabileceğinizi sorup ona göre yönlendiriyorlar. Hiç bir işte çalışmamış olsanız bile deneyimsiz, vasıfsız eleman arayan yerlere gönderiyorlar. Fakat mümkünse sık sık uğrayıp güncelleme yapın, sorun. Çünkü yoğun başvurudan tek tek herkese dönmeleri mümkün olmuyor.
İş görüşmesine gittiğiniz yerlerde başta büyük şeyler beklemeyin. Unutmayın, en altta bile başlasanız, çalışmanız istikrarınız sizi yukarı taşır. En kötü, deneyim kazanmış olursunuz.
İşverenlere gelince, işe alacağı şahsın eksiği olabilir. Öğrenmek bizim için. İşi bilen bir elemanla yetiştirebilir ya da halk eğitim kurslarına yönlendirerek eksiğini giderebilirsiniz.
Herkes karşısındakinden en iyiyi almak ister. Önemli olan orta yolu bulup derdimizi çözebilmek.
