Nazım Hikmet Polat’ın “Türklük” eğiliminin edebiyat tarihçiliği alanındaki ilk kıvılcımı olarak nitelendirdiği Yeni Osmanlı Tarih-i Edebiyatı “Menşelerden Nevşehirli İbrahim Paşa Sadaretine Kadar”ki dönemi ele alır. Edebiyat tarihçiliği adına ilk sağlam yöntem bilgisinin verildiği “Mukaddeme”de Lanson, Taine gibi Batılı bilim ve sanat adamlarının eserlerinin yanında Fuad Köprülü’nün “Türk Edebiyatı Tarihinde Usul” makalesi de kaynak gösterilir.
Osmanlı sahası Türk edebiyatını iki devreye bölen eser, Âşık Paşa’dan Âkif Paşa-Şinasi’ye kadar olan ve kaynağını Doğudan alan döneme birinci devir, Âkif Paşa’dan başlayan ve kaynağını Batıdan alan döneme de ikinci devir demektedir. Fakat eserde bu iki devir dışında başlangıçtan Osmanlı Devleti’nin kuruluşuna kadar olan dönem de “Türkler” başlığı ile olabildiğince geniş bir şekilde anlatılmıştır. (Polat: 2002)