Bay Zayıf mahallede herkesin takdir ettiği bir insandı. Asla kimseyi kırmazdı. Kimseye kötülük yaptığı görülmemişti. Zayıf olduğu için itilip kakılır ama yine de gıkı çıkmazdı. Dayak yerdi çoğu kez. Acırdık ona. Ancak mahallemizin genç bilgesi Bay Zayıf’la ilgili bizden farklı düşünüyordu. Daha belli değil diyordu. Mahalleli genç bilgeye içten içe kızıyordu fakat bir bildiğinin olabileceğini de gözardı edemiyordu.
Gel zaman git zaman Bay Zayıf güçlendi. Vücut geliştirme merkezlerine gitti. İlaç kullandı. Vücudu gelişti ve üçgen vücutlu biri olup çıktı. Bir gün mahallede bir gürültü koptu. Bizim eski Bay Zayıf veya artık Bay Güçlü birini kıskıvrak yakalamış dövüyordu. Ayırmaya çalıştık ama Bay Güçlü eski zayıf günlerinin acısını çıkartırcasına vuruyordu adama. Daha önceleri onu nasıl ezdilerse öyle eziyordu adamı. Güçlükle ayırabildik. Ben güçlüyüm artık, ezilmem artık, aksine ezerim herkesi diye bağırıyordu. Bu sözleri duyunca aklıma bilgenin daha belli değil demesi geldi. Hemen bilgeye koştum ve haklı çıktın dedim.
Bilge, bir adamı dedi, zayıfken değil güçlüyken değerlendirmek gerekir. Kişiliği o vakit ortaya çıkar…
çok güzel tebrikler..