Odam darmadağınık… Sınav haftası sıradan bir üniversitelinin her zamanki olağan halleri işte…

Gökyüzünden başka bana hayatta olduğumu anımsatan hiçbirşey yok etrafımda. Telefonum hiç olmadığı kadar suskun, sokak ise düşman orduları az önce yakıp geçmiş gibi kimsesiz…
Gökyüzüne bakıyorum… Yıldızlar ve Ay… Hala görev başındalar. Bütün Dünya işlemiş suretlerine. Bu muazzam güzellik Allah (c.c.)’ı hatırlatıyor bana. Onu görmek, kafanı yukarı kaldırmak kadar basit işte. Gökyüzünde bütün Dünyayı görebiliyorum isteyince…

Sponsor Bağlantılar

Bodrum’da sevgilisiyle el ele gezen mutlu insanları görebiliyorum. Yarın ki toplantıda üzerine ne giyeceğini düşünen kızlar… Arabasının lastiği patlamış dörtlüleri yanan sinirli bir Anadolu delikanlısının küfürlerini duyabiliyorum. Filistindeki aşağılık zulmü gökyüzüne bakınca ruhumda hissedebiliyorum. Acaba ne yapıyordur şimdi sevdiklerim. Mesela Annem, Babam, Reis…

Önümde duran formüllerin her birini yıldızların aşağı bakan çıkıntılarına asıyorum. Düşüp gitsinler diye…

Gökyüzüne bakıyorum…

Çalkantılı cemiyetin buhranı sarıyor dört bir tarafımı. Önden gidenleri hatırlıyorum…

Gökyüzüne bakıyorum…

Bütün sorularım geliyor tek tek aklıma… Güçlüymüşüm gibi onlara rol yapıyorum…

Çocukluğumdan beri Ay’a her bakışımda sanki birinin yüzünü görüyorum. Bak işte yine oldu. Acaba kimdi bu? Şuan onu düşünüyorum…

Gökyüzüne bakıyorum…

Çıkar ilişkilerine bulanmış arkadaşlıklar işgal ediyor zihnimi. ”Olsun be” desemde içten içe çıldırıyorum…

Doğmamış çocukları görüyorum karanlığın içinde, üzerimizde onlar için taşıdığımız ve muhafaza ettiğimiz şerefin pırıltısını hissedebiliyorum…

Türkülerim geliyor dudaklarımın ucuna. Camı açıp her birini maveraya azad ediyorum.

Gökyüzü bakmasını bilirsen bütün perdeleri kaldırır gözlerinin önünden. Hatta bir ara duraksayıp kendine şu soruyu sorarsın: ”Ben Delimiyim?”

Halbuki deli falan değilsindir sadece hayat çorbasına senin kaşığın bir çoğundan daha derin dalmıştır ve sıcağı hissettiğinden orada elin yanmıştır. Hepsi bu. Derine dalmanın bedelleri vardır tabi ama omuzların değil yüreğin bu yükü kaldırırsa o savaştan galip çıkarsın.

Kimbilir ne adamlar bakmıştır şu gökyüzüne benim gibi… Eminim Allah’ın Resulü de bakmıştır canlar feda gözleriyle… Selahattinde bakmıştır Kudüs önlerinde… Fatih de bakmıştır İstanbul surlarının kemerlerinde…

En trajik tarafı gökyüzünde herkesi görür, duyar hissedersinde… Bir tek kendini göremezsin.

Aslında bu saydıklarımın seni görüp senin onları göremediğini farkedemezsin…