Bir yolculuğa çıkma telaşındayım. Yaşadığım yere son kez bir göz attım. İçime çektim yitirilen zamanın değişmez kokusunu. Unuttuğum birşey varmı diye tekrar tekrar kontrol ettim heryeri. Sonsuz zamanda yankılanan kahkahalarımızı duydum ruhsuz odalarda. Yatağıma son kez dokundum, kendi sıcaklığımı aradım, kendi bedenimi aradım en son yattığım halimle.
Çiçeklerime acıdım, bir damla suya hasret kalacaklar, kuruyacaklar yavaş yavaş, acıdım onlara, son göz yaşımı onlara akıttım. Elbise dolabımı açtım, en son severken giydiğim kazağımı buldum, sevgimi onda bıraktım. Son kez dokundum aynada saçlarıma, son kez baktım nefret yakışmayan gözlerime. Üzüldüm zavallı halime, kendimden nefret ettim.
Anılar varsa eğer cok normaldir acı çekmek.