Ne zaman büyüdük?

Ne zaman büyüdük de geçmişi gülümser bir yüzle hatırlar olduk?

Ne zaman büyüdük de daha dün seyretmişiz gibi aklımızda olan çizgi filmlerin, arşivlerde, tozlu raflarda kalakaldığını anlar olduk? He-man’in, Clementine’nin, Uçan Kaz’ın, Susam Sokağı’nın yerini Ben 10’ler, Bernard’lar, Pepee’ler ne zaman aldı?

Sponsor Bağlantılar

90’lı yıllarda çocuk olmak güzeldi: ‘Nereye cufcufluyoruz?’ diye soran bir yol arkadaşımız vardı. Lambada isimli şarkıya Türkçe sözler uydurmaya çalışanlar, troll bebeklerin uzun ve renkli saçlarıyla saatlerce oynayanlar, Macarena dansı yapmayı marifet sayanlar, kim olduğu bilinmeyen Corç’tan borç isterken Hakan Peker gibi dans edenler… Tetris’imizle oynarken güzel bir Pazar akşamında, annemiz banyo zamanının geldiğini hatırlatırdı. Ertesi gün okulda ‘Bandıra bandıra ye beni’ şarkısını hızlı söyleme yarışması yapılırdı. Küçücük Sarelle’yi minicik plastik kaşığıyla yemeye çalışmak müthiş keyif vermiştir bir çok kişiye.

Bütün bunlar ne zaman anılarda kaldı? Ne zaman???

Geçen gün bir nostalji yaptım ve büyümeme eşlik eden çizgi filmleri, anıları şöyle bir gözden geçirdim. Gözlerimin parıltısı, kalbimin uzun ‘ahhh’ sesiyle izledim geçmişten videoları. Eminim birçok kişi aynı duygularla anıyordur geçmişini.

Geçmişten anılarla bahsederken, geleceğe ümitlerle bakabiliyorsak yaşamanın tadını çıkarıyoruz demektir. Yarınlarımız ‘dün’ olduğu zaman hayallerimizin gerçekleşmiş olması ümidiyle…

Kader Delibaş