Sanki inişli çıkışlı bir yol ömrümüz… ama güzel bir yol, ama meşakkatli bir yol…mesela bu benim olmaz sa ölürüm diyorsun; olmuyor, ölmüyorsun, yada bunu başaramazsam biterim diyorsun; başaramıyorsun, bitmiyorsun da!… Başardığın şeylerde seni arşa yükseltmiyor, üzüldüğün kadar!…Hayatta öyle kapılar açılıyor ki sana hiç düşünmemiş olduğun önceden mesela, seni daha çok mutlu eden… Kimin di bir sözü vardı, çok severim bu söze!..”- insan pilan yaparmış, kader ona gülermiş!…” diye!..Sizce kader hala bize gülüyormudur dersiniz, sürekli plan yaptığımız göre mutlaka… Yaradan veriyor…. Kader gülüyor… Dünya dönüyor …biz hala yaşıyoruz mırın kırınlarla!… Bu insanı memnun etmek ne zor.. Yaradan sanırım o yüzden cahilliğimizi pek önemsemiyor, yoksa her seferinde kafamıza biryerlerden bir saksı yerdik söyleyeyim, Yada hayatta öyle şeylerle karşılaşıyorsun ki, yaşıyorsun ki; o ana kadar öğrendiğin şeyler o anda hiçbir işe yaramıyor, bir mana ifade etmiyor gördüğün karşısında….hiçbir formül o durumu çözemiyor, kalakalıyorsun bir an, yaşadıkların yetmiyor, yaşayacakların susuyor…Anlıyorsun ki; dünya manasız, ve tüm iddealerin çocukça, gülüyorsun kendine!… ve sonra ne gariptir ki unutuyorsun o anı dahi sonrasında, insanız işte olması gereken bu sanırım , insan cahil, insan nankör, insan unutkan ve devam ediyorsun tekrar.. yani bir çark dönüyor etrafımızda dönüor dönüyor dönüyor nereye döndüğü meçhul olan!.. dünya dönüyor….. kader gülüyor biz yine evet hayır, sanırım çarkı en çok biz bozmaya çalışıyoruz, en çok mızıkçılık bizde!…
Yaşamak dediğin bir kuşun iki kanadında!… birşeyi eksik tutarsan diğer yana terazi dengesi bozuluyor ….ama istediğin kadar mızıkçılık yap kadarin dediği oluyor ne güzel, iyi ki bize kalmıyor… Hayatta dünya da güzel memleket arkadaşlar, kıymetlini bilelim vesselam!.. yoksa kader bize gülecek yine diyeyim!…
SELMA ARSLAN tarafından “Makale Yarışması” için yazılmıştır…
çok güzel olmuş ablacım gerçekten olayrarı güzel yansıtmışsın yüreğine sağlık…