çanakkale şiirleri, en güzel çanakkale şiirleri, çanakkale ile ilgili şiirler, çanakkale zaferi şiirleri, çanakkale savaşı şiirleri, çanakkale şehitlerine şiirler, çanakkale şehitlerine mehmet akif ersoy şiirleri
Çanakkale Öfkeli – Orhan Afacan
Öfken neden Mehmede neden ey Çanakkale.?
Gelde bir yüzleşelim, gelde şöyle seninle.
Çanakkale bir şeyler ama neler oluyor.?..
Havanda halen barut, duman, ecel kokuyor.
Savaş biteli seneler, seneler oluyor.
Toprağın kızgın bir kül, her taşın, topacın kor.
Yığın, yığın baksana yerlerde türlü kovan.
Mehmetçiğe oldun adeta büyük bir havan…
Kollar, başlar, ayaklar, bedenler geldi, ezdin
Çanakkale Mehmet’ten niye bu kadar bezdin.?
Bomba, mermi yağarken Mehmetçiğin üstüne
Hep geçmek istedi hücumun en önüne.
Ah. Çanakkale bilsen nasıl bir KÖRBELA..
Bir tarafta ihanet, bir tarafta istila..
Emanetti azınlık, dini bildik yakınlık..
Zaten biri kâfirdir. Ya öbürü.? Münafık.
İnsan üç türlüdür KÂFİR, MÜSLÜMAN, MÜNAFIK.
En tehlikelisi KENDİNİ İNANMIŞ SANIK
Sanmam yatsın, yatamaz. Uykuları kâbustur
Bu topraklar, bu dünya ona açık mahpustur.
İşgalcinin beynine gökleri indiririm
İhaneti, ihaneti zor, zor sindiririm
Bağlanmak istenilen el, ayak, ihanetle.
Geçilecek kolayca boğazlar böylelikle.
Grup olursa olsun Dindaş, itilaf, müttefik.
Göz, gez, arpacık, tetik; işte hedef MEHMETCİK…
Hep böyle olmadı mı Uhut ta, Bedirde..
Baba bir yerde, oğlu, kardeşi bir yerde…
Harekâta geçtiler Kâbe’ye doğru filler.
Boğazlarda durdurdu bu sefer ebabiller…
Ezanlar okunuyor, okunacak KÂBE’DE.
Müezzinlere kürsü Fatih,,Çanakkale’de
Çocukluk çağında, ter deymeden yanağına
Çağlayı verdi kanı, kalenin çanağına
Bedeninde mermiler döndü gül yaprağına..
Gül bahçesi ölüm, diken battı parmağına
Bacak yaptı tüfeği, kopan bacak yerine
Öyle bir işledi ki bu düşmanın içine
Yağdırdılar mermi Gözcü Baba Tepesine
Üç bin düşman; Yahya Çavuş ve seksen erine
Denizaltı aşamadı Vanlı İsmail’i..
Yıktı kendi torpidosu düşmanda hayâlı
Korku başladı bir ara bizim tarafta.
O ne? Bir Alman komutan emde en ön safta
Korunan onun vatanı, bayrağı dinimi.?
Kime teslim etmişler kahraman Mehmedi’mi..
Onlara amaç; bizim için büyük bir hata.
Beyin, ruh, asil kan Anafarta, ihtiyatta
Ölmeyi emrediyorum !. Emri SARI KURT’TAN.
Ölüm için yükseldi tekbirler bütün yurt’tan
Bu çağlayan önünde nasıl ,nasıl durulur..?
İnandın mı bir kere VATAN ELBET KURTULUR.
Hasta adam dediler,can almaya geldiler..
Vatan için dirilmeyi, şahlanmayı öğrendiler.
Yok’mu beynimizdeki yabancı hayranlığı
Söndürür içimizdeki kahramanlığı…
Medeniyet deriz tek dişi kalmış canavar..
Cesurca tek dişinden başka yere bakmayız.
Canavarın yüzü gözü, tırnaklı pençesi var
Nasıl canavardır bilmeyiz, tanımayız.
Fakat bizi boğmak için her an bir gerekçesi var.
Ne silahlar, ne güçler, ne hileler denendi.
Türk insanlığı, gücü; böyle savaşı yendi.
Şehit,gazi edildim, olmadım asla uşak..
Fakat gitti geleceğim olacak bir kuşak
Yedi ülke değilde, yetmiş ülke olsa ne.
Bir Seyyid onbaşı yeter, artar yetmişine
Düşmanda olsa insan, bir ana kuzusuydu
Bir haber göndermek anneye, son arzusuydu
Ama nasıl olacak, anne çok uzağında
Tek şansı vardı Mehmetçiğin kucağında.
Her biri ayrı destan, farklı fraklı kahraman
Onları hep yücelten kalplerinde ki iman
Ne zaman hazırladılarsa ırkıma bir son..
Hep yeni bir çıkış, hep yepyeni bir ERGENEKON
Bir Yolcuya – Necmettin Halil Onan
Dur yolcu! bilmeden gelip bastığın
Bu toprak, bir devrin battığı yerdir.
Eğil de kulak ver, bu sessiz yığın
Bir vatan kalbinin attığı yerdir.
Bu ıssız, gölgesiz yolun sonunda
Gördüğün bu tümsek, Anadolu’nda
İstiklal uğrunda, namus yolunda
Can veren Mehmet’in yattığı yerdir.
Bu tümsek, koparken büyük zelzele,
Son vatan parçası geçerken ele,
Mehmed’in düşmanı boğduğu sele
Mübarek kanının akıttığı yerdir.
Düşün ki, haşr olan kan, kemik eti
Yaptığı bu tümsek, amansız çetin
Bir harbin sonunda bütün milletin
Hürriyet zevkini tattığı yerdir.
Çanakkale Geçilmez
Türk’ün başı diktir,asla öne eğilmez.
İmanı kavidir,bileği hiç bükülmez.
Dünya tarihine kazılmıştır,silinmez.
Mehmetçikler ölümsüzdür,
“Çanakkale Geçilmez”
Yüce bir onurdur Çanakkale’li olmak.
Şehitlere rahmet, Mukaddestir bu toprak.
Güzel doğasında, tertemiz havasında,
Mutluluk kıvançtır, nefes alıp yaşamak.
Gökyüzünden gece ve gündüz rahmet yağar.
Düşman barınamaz, efsunludur bu diyar.
Berrak, kıpır kıpır boğazın suları,
Zafer türküleri söyler esen rüzgar.
Seherde Ezan sesi, susuz ruhlara kaynak;
Akşamın grup rengi, denizde bayrak bayrak.
Dünya tarihine kazılmıştır silinmez,
Mehmetçikler ölümsüzdür,
“Çanakkale Geçilmez”
Çanakkale Destanı – Fahri Ersavaş
Yıl 1915
18’indeyiz Martın.
Kendine gel biraz!
Pek tekin değildi Çanakkale’nin suyu,
Geçilmez bu boğaz…
Geçilmez bu boğaz…
Bizi
Ne topun yıldırır,
Ne kurşunun.
Çünkü artık
Başladı cengimiz.
Er meydanında bulunmaz dengimiz…
Sen misin Mustafa Kemal’im ileri diyen?
İşte fırladık siperden.
Sırtına yüklenmiş kahraman
Seyit 276 kiloluk mermiyi,
Koşuyor bataryasına ateşler içinden.
Bu mermi denizlere gömecek Elizabet’i Buvet’i…
Yanıyor bugün Anafartalar yanıyor,
Denizler yanıyor,
Dağlar yanıyor.
Zafer bizimdir artık
Düşman zırhlıları batıyor…
Türk’üm,
Muzaffer olarak doğmuşuz bir kere.
Bir karış toprak uğruna Kimimiz şehit oluruz.
Kimimiz gazi.
Hiç değişmez bu yazı.
Dünyada her yer geçilir belki
Lakin geçilmez Çanakkale Boğazı..
Çanakkale – Faruk Nafiz Çamlıbel
Övün, ey Çanakkale, cihan durdukça övün!
Ömründe göstermedin bin düşmana bir düğün.
Sen bir büyük milletin savaşa girdiği gün,
Başına yüz milletin üşüştüğü yersin.
Nice tüysüz yiğitler yılmadı cenk devinden,
Koştu senin koynuna çıkar çıkmaz evinden.
Sen onların açtığı bayrağı alevinden,
Kaç bayrağın tutuşup yere düştüğü yersin!
Sen savaşa girince mızrakla, okla, yayla,
Karşına çıktı düşman çelikten bir alayla.
Sen topun donanmayla, tüfeğin bataryayla,
Neferin ordularla boy ölçüştüğü yersin.
Bir destana benziyor senin bugünkü halin.
Okurken duyuyorum sesini ihtilalin.
Övün, ey Çanakkale ki sen Mustafa Kemal’in
Yüz milletle yüz yüze ilk görüştüğü yersin!
Tarihsin Çanakkale – Sadettin Aydoğdu
Mavi sularına bir baktım, sanki tarih dalgalanıyor,
Şöyle etrafına bir bak, her yerde Mehmetçik yatıyor.
Gelibolu’da her akşam
güneş hüzünle batıyor,
Türk’ün kara bahtına bu yerler ışık tutuyor.
Mehmetler, Mustafalar, Yahyalar! Ölümsüzsünüz.
Siz Türk milletinin kalbine gömüldünüz.
Adınızla tarih yazıldı bütün sayfalara,
Bu kitabın her sayfasında sizler övüldünüz
Kalemle yurdumuzu elimizden aldılar,
Çanakkale’m, seni mekan tutacaklarını sandılar.
İnançsız gafiller kaba kuvvetlerine kandılar,
Mehmetçiğin inanç ateşiyle yandılar.
Mehmetçik, senin yerin ebediyyen boş kalmayacak.
Senin sayende bu vatan Türk’ün oldu. Türk’ün kalacak.
Senin kanınla yoğrulan bu kutsal topraklar,
Yemin ediyoruz, göz dikenlere mezar olacak
Zafer Türküsü – Faruk Nafiz Çamlıbel
Yaşamaz ölümü göze almayan,
Zafer, göz yummadan koşana gider.
Bayrağa kanının alı çalmayan,
Gözyaşı boşana boşana gider!
Kazanmak istersen sen de zaferi,
Gürleyen sesinle doldur gökleri,
Zafer dedikleri kahraman peri,
Susandan kaçar da coşana gider.
Bu yolda herkes bir, ey delikanlı,
Diriler şerefli, ölüler şanlı!
Yurt için dövüşen başı dumanlı,
Her zaman bu şandan, o şana gider.
Çanakkale Şehitlerine – Kadir Kaya – Ödüllü şiir.
Şahittir boğazın iki yakası,
Cihandan hesabı sordu Mehmetçik.
Sırla dolu, binbir ibret vakası,
Kanıyla,canıyla vardı Mehmetçik.
Gelenler İstanbul düşüyle gezer,
Nusretim, demirkap mayını dizer,
Zırhlı gemileri parçalar, ezer,
Zalimin aczini gördü Mehmetçik.
Toplar, ölüm saçan gülleler atar,
Şehit gençler, koyun koyuna yatar,
Etrafta Cennetin kokusu tüter,
Şehitlik düşüne erdi Mehmetçik.
Allah Allah diyen aşkı dillerde,
Süngü bellerinde, tüfek ellerde,
Can pazarında,can kalır yollarda,
İmanı yürekte kordu Mehmetçik.
Ayağını örten çul ile çaput,
Soğuktan korumaz yamalı kaput,
Mezarı siperi, gerekmez tabut,
Gül bahçesi gibi girdi Mehmetçik.
Onyedi yaşında yedek subaylar,
Hayatın baharı, selvidir boylar,
Bu günü bekledi seneler, aylar,
Sabırla, metanet serdi Mehmetçik.
Bir yudum umutdu yürekte atan,
Anafartalarda sevindi vatan,
İşte ön sezgili, cesur komutan,
Mustafa Kemalim derdi Mehmetçik.
Yarbay Nail, Teğmen Arif coşunca,
Binbaşım Mahmutla, Sabrim koşunca,
Askerimde mangal yürek taşınca,
İşgale geleni kırdı Mehmetçik.
Cesarete simge Hakkı Binbaşı,
Sırada Nazmiyle, Tahsin Yüzbaşı,
İsmi gizli kalmış nice adaşı,
Zulmün çemberini yardı Mehmetcik.
Tefekkürle oldu ruhun bakımı,
Sadakatin kalbe nurlu akımı,
Destan yazdı, Yahya Çavuş takımı,
Savaş alanında sırdı Mehmetçik.
Mangası şehitti, kalmadı asker,
Topun mermisini kaldırmak ister,
Allah’ım bu gücü Seyitte göster,
Düşmanı denizde vurdu Mehmetçik.
Şahlandı askerim değmesin nazar,
Gerçeği bilenler Almana kızar,
Kadir, bu savaşta zerreyi yazar,
Hepsini anlatmak zordu Mehmetçik.
Çanakkale Şehitlerine – Mehmet Akif Ersoy
Şu Boğaz harbi nedir? Var mı ki dünyada eşi?
En kesif orduların yükleniyor dördü beşi.
Tepeden yol bularak geçmek için Marmara’ya
Kaç donanmayla sarılmış ufacık bir karaya.
Ne hayasızca tehaşşüd ki ufuklar kapalı!
Nerde-gösterdiği vahşetle ‘bu: bir Avrupalı’
Dedirir-Yırtıcı, his yoksulu, sırtlan kümesi,
Varsa gelmiş, açılıp mahbesi, yahud kafesi!
Eski Dünya, yeni Dünya, bütün akvam-ı beşer,
Kaynıyor kum gibi, mahşer mi, hakikat mahşer.
Yedi iklimi cihanın duruyor karşında,
Ostralya’yla beraber bakıyorsun: Kanada!
Çehreler başka, lisanlar, deriler rengarenk:
Sade bir hadise var ortada: Vahşetler denk.
Kimi Hindu, kimi yamyam, kimi bilmem ne bela…
Hani, tauna da züldür bu rezil istila!
Ah o yirminci asır yok mu, o mahluk-i asil,
Ne kadar gözdesi mevcud ise hakkıyle, sefil,
Kustu Mehmedciğin aylarca durup karşısına;
Döktü karnındaki esrarı hayasızcasına.
Maske yırtılmasa hala bize afetti o yüz…
Medeniyyet denilen kahbe, hakikat, yüzsüz.
Sonra mel’undaki tahribe müvekkel esbab,
Öyle müdhiş ki: Eder her biri bir mülkü harab.
Öteden saikalar parçalıyor afakı;
Beriden zelzeleler kaldırıyor a’makı;
Bomba şimşekleri beyninden inip her siperin;
Sönüyor göğsünün üstünde o arslan neferin.
Yerin altında cehennem gibi binlerce lağam,
Atılan her lağamın yaktığı: Yüzlerce adam.
Ölüm indirmede gökler, ölü püskürmede yer;
O ne müdhiş tipidir: Savrulur enkaaz-ı beşer…
Kafa, göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el, ayak,
Boşanır sırtlara vadilere, sağnak sağnak.
Saçıyor zırha bürünmüş de o namerd eller,
Yıldırım yaylımı tufanlar, alevden seller.
Veriyor yangını, durmuş da açık sinelere,
Sürü halinde gezerken sayısız teyyare.
Top tüfekten daha sık, gülle yağan mermiler…
Kahraman orduyu seyret ki bu tehdide güler!
Ne çelik tabyalar ister, ne siner hasmından;
Alınır kal’a mı göğsündeki kat kat iman?
Hangi kuvvet onu, haşa, edecek kahrına ram?
Çünkü te’sis-i İlahi o metin istihkam.
Sarılır, indirilir mevki-i müstahkemler,
Beşerin azmini tevkif edemez sun’-i beşer;
Bu göğüslerse Huda’nın ebedi serhaddi;
‘O benim sun’-i bedi’im, onu çiğnetme’ dedi.
Asım’ın nesli…diyordum ya…nesilmiş gerçek:
İşte çiğnetmedi namusunu, çiğnetmiyecek.
Şüheda gövdesi, bir baksana, dağlar, taşlar…
O, rüku olmasa, dünyada eğilmez başlar,
Vurulup tertemiz alnından, uzanmış yatıyor,
Bir hilal uğruna, ya Rab, ne güneşler batıyor!
Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş asker!
Gökten ecdad inerek öpse o pak alnı değer.
Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor tevhidi…
Bedr’in arslanları ancak, bu kadar şanlı idi.
Sana dar gelmiyecek makberi kimler kazsın?
‘Gömelim gel seni tarihe’ desem, sığmazsın.
Herc ü merc ettiğin edvara da yetmez o kitab…
Seni ancak ebediyyetler eder istiab.
‘Bu, taşındır’ diyerek Ka’be’yi diksem başına;
Ruhumun vahyini duysam da geçirsem taşına;
Sonra gök kubbeyi alsam da, rida namıyle,
Kanayan lahdine çeksem bütün ecramıyle;
Mor bulutlarla açık türbene çatsam da tavan,
Yedi kandilli Süreyya’yı uzatsam oradan;
Sen bu avizenin altında, bürünmüş kanına,
Uzanırken, gece mehtabı getirsem yanına,
Türbedarın gibi ta fecre kadar bekletsem;
Gündüzün fecr ile avizeni lebriz etsem;
Tüllenen mağribi, akşamları sarsam yarana…
Yine bir şey yapabildim diyemem hatırana.
Sen ki, son ehl-i salibin kırarak savletini,
Şarkın en sevgili sultanı Salahaddin’i,
Kılıç Arslan gibi iclaline ettin hayran…
Sen ki, İslam’ı kuşatmış, boğuyorken hüsran,
O demir çenberi göğsünde kırıp parçaladın;
Sen ki, ruhunla beraber gezer ecramı adın;
Sen ki, a’sara gömülsen taşacaksın…Heyhat,
Sana gelmez bu ufuklar, seni almaz bu cihat…
Ey şehid oğlu şehid, isteme benden makber,
Sana aguşunu açmış duruyor Peygamber.
Çanakkale savaşı – Ali Osman
Atak
Gülmeyiniz ey düşmanlar,
Çanakkale geçilemez.
Bekler nice kahramanlar,
Çanakkale geçilemez.
Filo, filoya dayansa,
Yerler bomba ile yansa,
Siperler kana boyansa,
Çanakkale geçilemez.
On Sekiz Mart Zaferi’ni,
Herkes tanır Türk erini,
Ölür de vermez yerini,
Çanakkale geçilemez.
Türk’ün göğsü, Türk’ün kolu,
İman ile kuvvet dolu,
Aslan yurdu Gelibolu,
Çanakkale geçilemez.
Akan kanlar dönse sele,
Conkbayır’ı geçmez ele,
Dünya kopup gelse bile,
Çanakkale geçilemez.
Birçok milletin askeri,
Yenilerek kaçtı geri,
Anladılar Türk’ün yeri
Çanakkale geçilemez.
Çanakkale Marşı
Çanakkale içinde aynalı çarşı
Anne ben gidiyorum düşmana karşı.
Çanakkale içinde sıra sıra selviler
Binbaşı oturmuş asker öğütler.
Çanakkale içinde bir kırık testi
Anneler babalar ümidi kesti
Arı burnundan çıktık yan basa basa
Düşmanlar kaçıyor, kan kusa kusa.
Şehitlerin Dilekçesi
Haydi, Ankara’ya gidiyoruz, Meclis’e baskına!
Haydin hepimiz beraber gidelim Allah aşkına.
Bizler şehitleriz, nöbetçiler bizi engellemez,
Vekil torunlarımız bizleri görmezden gelemez.
Biz dilekçemizi verelim onlara hep beraber,
Diyelim ki; şehit olan dedenden bu acı haber!
Dağlar gibi süper güçleri göğsümüzde erittik,
Silahımız cephanemiz yoktu ama, mücahittik.
Kanlarımızla yaktık “Anadolu Meş’alesi”ni?
Süngülerimizle çözmüştük biz “Şark Mes’elesi”ni?
“Siper ettik gövdemizi, durdu hayasızca akın”
Bu gün ilgisizlikten düştüğümüz hallere bakın.
Hatırlayın “Kanlarımızla kurtarmıştık tevhidi”
Nasıl unuttunuz, Çanakkale’deki mücahidi?
Nasıl methederdiniz, “Tarihe gömülsek sığmazdık”?
Bizi hatırlamıyorsunuz bile, yazık ki yazık!
Sizler gösterin gençlere buradaki ibretleri,
Tanısınlar Batı’yı da, açılsın basiretleri.
Ey vekil! “Onsekiz Mart” ta anmak yeter mi dedeni?
Görmez misin, çöp içinde kalmış dedenin bedeni?
İşgalci abideleri yüksek, mezarları temiz,
Zannedersin, onlar şehit olmuş da, işgalci biziz!
Bir abide diktiniz, kaidelerinde hep heykel,
Şehit kültüründe heykel var mı? Bulursan beri gel!
Mezarlarımız harap olmuş, tesisler hep yerle bir,
Çöplerle dolmuş tabyalar, girebilirsen gel de gir!
Gerçekleşmiş Akif’in dediği “İsteme benden makber”
Makberlerimiz yok, torunlarımız bizden bihaber.
Allah’a şükür, kavuştuk “Peygamber’in ağuşuna”.
Allah, Peygamber, ortaçağınmış; şuna bakın şuna!
Yüzbinlerce güneştik, batmıştık hep “Hilal” uğruna,
Hilale saldırılar dokunmuyor mu gururuna?
Durduk “Toprağın kara bağrında sıradağlar gibi.”
Haydi davranın, yüzümüze bakmayın ağlar gibi.
“Savaşmak değil ölmek”ti bizlere verilen emir.
Arkamızdan sizler geldiniz, emanet size devir.
İçinizde yok mu bizi anlayacak bir hevesli?
Biliriz temsil ettiğiniz nesil “Asımın nesli”!
Siz bırakın asilleri, vekiller geldi mi bize?
“Bakan” oldu mu içinizden acıklı halimize?
Dünkü gibi süper güçler bastırıyor, bakın hale,
Anlayın, cennet vatanın her tarafı Çanakkale…
Cihad ruhu yoksa, nasıl önlersiniz müstevliyi?
Hangi yüzle çağıracaksınız Bektaşı Veliyi?
Yeni Haçlı Seferlerini durduracak sizsiniz,
Hangi ruhla yapacaksınız bunu, söyler misiniz?
Akif anlatırdı bizi, O şimdi rahmetli oldu.
“Akif Müzesi” kurdunuz da içi toprak mı doldu?
Çok vaat duyduk, unuttu Çanakkale’yi her gelen,
Unutup da ihmal etmeye gelmez, şehittir deden.
Ey Hasanlar, Hüseyinler, Mehmetler, Yahya Çavuşlar!
Çanakkale’den havalanıp cennete uçan kuşlar,
Gelin, beraberce gidip anlatalım derdimizi,
İlgilenen çıkmaz mı, anlamazlar mı acep bizi?
Nihayet Meclis’e geldik, dilekçe sırası bizde.
Öbür tarafta görüşürüz, yakanız elimizde.
Kalkın şehitler! Meclis’teki vekilleri basalım,
İsteklerimiz olmazsa, vicdanlarından asalım!
Çanakkale şehitliklerinin, eserlerin ve çevresinin bir türlü düzenlenip korunamayışı, şehitlerimize karşı görevlerimizin yerine getirilemeyişi dolayısıyla kaleme alınmıştır.
SÜPE********************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************R
nah kötü bence çok güzel
haklısın ğerçekten
Çanak-Kale
Yunanları anca tanrı yener dediler
Türkler dedik gitiler
İngilizler İstanbul bizim dediler
Seyit onbaşı nene hatun şerife bacı dedik
Arkalarına bakmadan gitiler
Ali, Mehmet, Akif binlercesi
İki insan bir olmuş her bir tanesi
Çekildi bayrak nur tanesi
Ordular hedefiniz Akdeniz’dir ileri
bu kadar kötü şirler görmedim bir tek şu boğaz harbi nedir güzel
bende şairim ama bu kadar görmedim beni faceboktan bulabilirsiniz
ŞİRLER SÜPER BAYILDIM HEPSİNE ÇANAKALE GEÇİLMEZ DUR YOLCUYU ÇOK BEYENDİM
şiriniz yorumunuz çok güzel anlamı mühteşem taşekürler
çok saçma diyosunuzda kolaysa siz yazında orda savaşın lan sizden bi *** olmaz yazık size acıyorum….
büyük küçük demeden
uğruna savaşıldı
şehit kanıyla
toprağın sulandı
iman gücümüz
silahlara bedeldi
vatan sevgisi
savaşa galib geldi
düşman boğazdan geçemedi
zafer artık bizimdi
binlerce şehit
toprağa verildi
bunu ben yazdım umarım beğenirsiniz
Arkadaslar savaş varken kavgaya gerek yok!
Şirlerin hepsi 10 numara !
hepsi çok hoş
insanı deli etmeyin şirlerin hepsi birbirinden güzel
SEN ÖNCE YAZMAYI ÖĞRENDE GEL
BU SİTE ÇOK GÜZELMİŞ
sağolun güzel bir şir buldum bunun slaytıda varmı
şirler çok hoştu
bitim ya hepsi birbirinden güzel 🙂
çok güzel şirler var ya
anladınız siz ztn 😀
paptişkom acayip güzel tırnak içinde belirtiyorum mütiş
bu kadar müthiş şirleri nasıl yazmışlar!
bence çok güzel ödev oldu Alah razı olsun…..
HEPİNİZ NASIL KUNUŞUYUSUNUZ ŞİRLER CANDAN DAHA GÜZEL
MERHABA BEN SELMA ŞEFKAT TEPEYİ SEVEREK İZLİYORUMN HELE MERVE AKAYDIN OKADAR GÜZELKİ
MERAB BEN ASLI ŞEFKAT TEPEDEKİ ASLI YANİ MERVE KAYDIN
çanakale tabi geçilmez
çok uzun ve anlamsız
Canakale
Nebicim küfürler adiyosunuz terbiyesizler he bu ara gerçekten
çanakale geçilmaz
cok güzel olmuş
çok güzel
bence bunun kavgasını yapmayın çünkü bu dünya da herkes insan dır kürt diye hayvan mı oluyor o zaman ben de türküm
gerçektende ÇANAKALE GEÇİLMEZ.
kürtler bizden değildir ve de çanakale geçilmez
şirlerçokgüzel
çokgüzel şirler varmış 3 tanesi işime yaradı 😀
saopl
BAKIN PİS KEKOLAR ARTİSTLİK YAPMAYIN BENİ ÇILDIRTMAYIN.. LAN OLUM BU ÜLKE SAVAŞINDA KAÇ BİN ŞEHİT Mİ VERDİK…VAY AMI NA KODUKLARIM ŞİMDİDE BUNA SAÇMA DİYOLAR BEN BU İŞİ ANLAMADIM… YORUMLARINIZI BEKLİYORUM ARKADAŞLAR BİDE BİŞE DİCEM (EN İYİ KÜRT ÖLÜ KÜRTÜR) ANLADINIZ MI SAŞAKLARINI *** TİK LER İM
LAN O saçma diyenlerin amı na koya rım ha… LAN bu ülke savaşın da sen i savaştın AMI NA KODU MUN İBNE Sİ…O SAÇMA DİYENLERİN AĞZINA SI ÇARIM HAA.PİS KEKO LAR AM INA KODUKLARIM …. ARKADAŞALAR SİZE BİŞDEY DİCEM BUN EHER SİTEDE PAYLAŞTIM (EN İYİ KÜRT ÖLÜ KÜRT BEN ONU BUNU BİLMEM) … YORUMLARINIZI BEKLİYORUM … SAYGILARIMLA UMUT ÇETİN
kovdu düşmanları çanakale
cenet gibi vatanımızdan düşmanları çanakale
atam başlarında lider olmuş
atam başlarında olduğu süre giremezler vatanımıza
düşman geldi yendiniz
düşmanı kovdunuz
cenet gibi vatanımızdan
kovdunuz düşmanları
çanakale geçilmez demişler inanmazdım
ama doğruymuş
çanakale geçilmezmiş
çanakale geçilmez
kovdunuz düşmanları
cenet gibi vatanımızdan
bu güzel vatanı vermediniz düşmanlara
çanakale geçilmez
Hulusi Güleç 3-d 752 g.m.k.i.ö.o
kavgaya bak yh
o çok saçma diyen başka ülkedenmi siz vatan sevginiz yok mu
bende kürdüm niyeki kürtler insan değil mi ki
harbiden kürtmüsün
bence şirlerin hepsi birbirinden güzel.yazanların elerine saglık diyip onları tebrik ederim
çok güzel ve ağlatıcı
Merve kürt yazmışsın adama güldüm 😀
çok komik ya bunlar doğuda dağ çobanı şehirde şark çibanı
Merve kürt yazmışsın adama güldüm 😀
çok komik ya bunlar doğuda dağ çobanı şehirde şark çibanı
arkadaş kürt müsün sen şairler ne güzel anlatmiş sen mi savaştin bu vatan uğruna yazık acıyorum size
çok saçma diyen arkadaş sen mi savaştın orda ne güzel anlatmiş şairlerimiz bana da bu yaptığın saçma geldi kürt müsün sen…?
pğş9ı
çok saçma ç
BU şirleri herkese tavsiye ederim hepsi birbirinden güzel!!!:…..!!!!!!!!!!