Sesimi duyuramadığım sevgilime.
Hep bu sözlerle başladım.
Dile gelmemiş, başlamadan bitmiş bir aşktı.
Seneler önce tek taraflı başlayan bir aşktı.
Ben kuyuya yıllar önce tek taraflı girdim. Karşı taraftan hiçbir şey beklemeden.
Bundan sonra hayatım hep keşkelerle dolu, acılarla dolu geçti ve geçiyor.
Nedendir bilemiyorum, o zamanlar aşk zordu bana.
Kim bilir belki benim için evet, onun için evetti. Fakat ailelerimiz ve diğerleri için hayırdı. Yıllarca bunun sebeplerini düşünmekle geçirdim.
İnsanara en zor gelen işte başlamadan biten bu hüzünlü aşkın; sanki bana benden yakın ama kainat kadar uzakta durmasıydı.
Şimdi bir vicdan muhasebesiyle başbaşa kalmazdım ve keşkelerimin arasında hep o olmazdı. Zaten bu zamana kadar bütün keşkelerim de hep O vardı…
Ne zaman bir aşk şiiri duysam,
Ne zaman bir aşk şarkısı duysam,
Ne zaman bir aşk filmi izlesem,
İçimi kemirir bu aşk.
Bana bu hayat daha zor gelmeye başlar.
Belki aşk böyledir işte…
Ne diyeyim, ne söyleyeyim, ne yapayım,
Bilemiyorum…
aynı olay basıma geldı ama meger o da benı sevıyormus ben bılmıyordum o da benım gıbı korkmus kabul edrmı dıye ama benımle konustu 1 kezde olsa sansını denemek ıcın ve bız mutlu olduk fakat dedıgın gıbı aıle sorun olunca bıtı…….
🙁
Güzel arkadaşım niye zamanında söylemedin. Bu kadar acı çekilirmi. Her şeyi kadere bağlıyoruz…