Yirmi dört şehit verdikten sonra ilk gün sokağa çıktım. Duyduğum tehlikeli sözler gidişatı göstermek için yeterli değil midir?

Bir ilköğretim öğrencisi:
“Komando olup doğuya gideceğim. Orada kim varsa öldüreceğim.”
Yaşlı Memur:
“Belimde silah olsa şimdiye kadar bu sorunu çözerdim”

Sponsor Bağlantılar

Diğer Yaşlı Memur:
“O şişko var ya (***’yı kastederek) onu öldürmeden sorun çözülmez”

Bir vatandaş:
“Kürtleri yakacaksın”

Diğer Vatandaş:
“Doğu’yu yakacaksın”

Doğulu bir vatandaş:
“Ben de dahil olmak üzere bütün Kürtleri yakın”

Bir üniversite öğrencisi:
“Dişe diş kana kan. İntikam intikam”

Ev arkadaşım:
“Abi kürtlere sövdüm. Çok mutluyum.”

Akıllı insanlar az konuştukça, doğrular zirvedeki yerini almadıkça bu sözler eyleme, eylemler kaosa ve kaoslar geçmişe döndürür.