Diyecekti kaderimiz esaret
Öyle bir zaman geldi ki nihayet
İstiklâl doğru bakışımız oldu.
Çanakkale, Dumlupınar her yerde
Savaştı millet Ayşe’den Mehmed’e
Akılda tek hedef, gözler ilerde
İstiklâl gür haykırışımız oldu.
Düşmanlar bir bir temizlendi yurttan
Şehit kanıyla sulandı bu vatan
Ana rahmine düşer gibi ilk can
İstiklâl tekrar doğuşumuz oldu.
Unutmadık, unutmayız tarihi
Bizans’ı yok eden Sultan Fatih’i
Ve bu silkiniş uyandırdı bizi
İstiklâl asla dönüşümüz oldu.
Bu destanı biri yazmalı dedik
Görevi üstadım Akif’e verdik
Öyle bir coştu ki gönülden sevdik
Ve İstiklâl bizim MARŞIMIZ oldu.
Semra DEMİR
Ruhu şad olsun, inşalah!
Tekrar teşekür ederim Mehmet Bey. Aslında böyle bir MARŞ üstüne ne yazsanız güzel olur, duygulu olur. Benimki de bu şansı kulanmaktan ibaret sanırım. Mehmet Âkif ERSOY üstadın yüreğine sağlık. Mekanı cenet olsun inşalah…
Estağfrulah efendim! Çok asilsiniz.
Sonradan tekrar bakmıştım da yazdığımdan ne kastetiğimi kendim dahi anlayamamıştım:)
Şirinizi okurken “Tam Bağımsız bir ülke” de yaşayabilmenin özlemini duymuş ve gerçekten duygulanmıştım. Gözümün önüne top taşıyan, kağnı süren kadınlar, Nene Hatunlar gelmiş ve işte öyle bir ruh haliyle tam olarak beğenimi anlatacak sözcük bulmakta güçlük çekmiştim. Elinize, yüreğinize sağlık diyorum.
Ali Bey size de güzel yorumunuz için çok teşekür ederim.
Mehmet Bey o benim anlayışsızlığım. Lütfen kusura bakmayın. Beğendiğinize çok sevindim, teşekür ederim.
Ve İstiklâl bizim MARŞIMIZ oldu.
Mükemel, tebrik ediyorum.
Şirinizin ihtiva etiği mana derinliği bakımından duygulandığımı ve çok beğendiğimi ifade etmek istemiştim aslında…
Zaten önceki yorumda da dediğim gibi “Duyguların ifadesi çok zordur.” Demek ki bunu anlatabilmeyi dahi becerememişim:)
Açıkcası ne demek istediğinizi tam olarak anlayamadım. Yani beğendiniz mi beğenmediniz mi çözemedim ama yine de yorumladığınız için teşekür ederim…
Şiriniz için ne diyebileceğimi tam olarak zihnimde oluşturamadım; çünkü duyguların ifadesi o kadar zorki…
Sadece şunu söyleyebilirim, çok yaşayın siz emi? saygıdeğer Semra hanım.