Mesafeler insanları birbirine yaklaştırır diye avunuyorum aylardır. Hani olur ya bir gün ayrı düşeriz diye…. Oysa ben yıllardır seninle yaşamaya öyle alıştım ki… Belki de benim için ailemden sonra en değerli insan ve vazgeçemeyeceğim tek kişisin. Bugüne kadar onlarca mektubu açıp okuduğumda arkadaşlığımız hala en ince ayrıntısına kadar gözümün önünde… Çünkü en güzel yıllarımızı en güzel şekilde bazen de birbirimize zehir ederek ama en önemlisi birlikte geçirdik. Ve birbirimize en ihtiyacımız olduğu zaman gece saat kaç olursa olsun ya telefona ya da kağıt kaleme sarılırdık. Anlattık birbirimize her şeyi, insanlara söyleyemediklerimizi, yaptığımız yanlışların nedenlerini… Sanki birbirimize ispat etmek zorundaydık. Oysa sen beni adın gibi biliyordun ben de seni… Ama yazmak yinede rahatlatıyordu beni… Zaten ya hep mutlu anlarımda sarılırdım kağıda kaleme ya da sana ihtiyacım olduğu zamanlarda… Ama hiç birinde beni anlayabilecek misin acaba, diye düşünmedim. Çünkü yazdığım insan beni tüm karmaşıklığımla anlayan tek insan: DOSTUM!
Bir dost… Akrabadan bile daha değerli; çünkü onu kendin seçiyorsun. Birlikte olmak, ilgilenmek ya da sevmek zorunda olmadığın biri… Ama onu çok seviyor, ona güveniyor ve her şeyini anlatıyorsun. Bundan daha değerli ne olabilir? Ama bazen şaşırıyorum kendime onca zıt yönlerimize karşı nasıl seninle dost oldum diye… Daha da garibi bu kadar zıt yönlerimize karşın bazen kendimi senin gibi düşünürken ve davranırken yakalıyorum. Ve seninle konuşmaya o kadar alışmışım ki, bir şey düşündüğümde senin ne diyeceğin aklıma geliyor ve cevap veriyorum kendi kendime aynı yazarken yaptığım gibi…
Şimdi yarın ne olacağımı bilmediğimi; Ama asla beni üzecek şeylere izin vermeyeceğini ve şuan ne kadar iyi olduğumu düşüneceğim…
Keşke yanımda kalsaydın demek istemiyorum. Gitmeni istemiyorum. Yalnızlığımı paylaştığım tek dostum olmanı istiyorum. O yüzden şimdi söylüyorum dostum;
YANIMDA KAL!!
Ane ben ölürsem eğer;
Sakın üzülme.
Hayata olsam nasıl olmanı isterdim hep onu düşün
Ve öyle devam et yolunda yürümeye.
Birtanecik kızım vardı,
Neden aldın onu benden diyerek isyan etme.
Ane ben ölürsem eğer;
Güçsüzlüğünü kimseye gösterme,
İnsanların sana acıyan gözlerle bakmasına izin verme,
ozaman eksikliğini bende hisederim,
Benim senden iki kat fazla artar kederim.
Unutun mu tek yürek olduk biz senle ayrı bedenlerde.
Ane ben ölürsem eğer;
Kolun kanadın kırılmış hisetme,
Ve gecelerce koklayıp eşyalarımı dövünme.
O kıyafetlerin içinde olamasam bile,
Şükret içine melek kızının kokusu sindi diye.
Ane ben ölürsem eğer;
Ölümün matemini sokma evimize.
Yasını tutuğun kızını düşün;
Mezarda da olsa hakında ne düşünür diye.
Bana adadığın mutlu şarkılar söyle.
Hayata olsaydı kızım evimiz hep böyle olsun isterdi de.
Ane ben ölürsem eğer;
Ve senin her tökezlediğimde beni tutuğun kolarında can vermezsem,
Aklımdan gözlerini, sözlerini ve güzel yüzünü geçireceğimi,
Son nefesimi verirken bile anem diye haykırarak gideceğimi,
Ama gözlerimin bensiz bi hayata bıraktığım senin
Arkamdan ne yapacağını düşünerek açık gideceğini bil.
Bil ve güzel anem seni yapa yalnız bıraktığım bu yaşamda,
Sadece benim için, herşeyim dediğin kızın için,
Dört ele sarıl hayata
Ve en güzel duaları benim için oku yatağında.
Unutma seninde benim herşeyim olduğunu
Ve unutma sadece hayata kalan tek varlığımın sen olduğunu.
Ane eğer ben ölürsem;
Ve Senden önce bu hayatan göçüp gidersem,
bilki Alah seni benim ardıma koyduğu için şükredicem.
Ya sen gitseydin ben ne yapardım düşün!
Tek teseli edenim,
Yol gösteren hayat rehberim.
Ve ane senden önce ölürsem eğer;
Kızın senden evel gitmek istedi diye üzülme.
Böyle olmasını istediği için;
Tek istediği şeyi gerçekleştirdiği için sevin.
Ve anem;
Sakın arkamdan çabuk gelme.
Kızım bensiz özgürlüğünü yaşıyor,
En güzel semalarda kanat çırpıyor de.
Ve…
Asla Unutma!
Ben ölsem bile,
Bir parçam hep yaşıyor olacak gözlerinde…
Ane ben ölürsem eğer;
Sakın üzülme.
Hayata olsam nasıl olmanı isterdim hep onu düşün
Ve öyle devam et yolunda yürümeye.
Birtanecik kızım vardı,
Neden aldın onu benden diyerek isyan etme.
Ane ben ölürsem eğer;
Güçsüzlüğünü kimseye gösterme,
İnsanların sana acıyan gözlerle bakmasına izin verme,
ozaman eksikliğini bende hisederim,
Benim senden iki kat fazla artar kederim.
Unutun mu tek yürek olduk biz senle ayrı bedenlerde.
Ane ben ölürsem eğer;
Kolun kanadın kırılmış hisetme,
Ve gecelerce koklayıp eşyalarımı dövünme.
O kıyafetlerin içinde olamasam bile,
Şükret içine melek kızının kokusu sindi diye.
Ane ben ölürsem eğer;
Ölümün matemini sokma evimize.
Yasını tutuğun kızını düşün;
Mezarda da olsa hakında ne düşünür diye.
Bana adadığın mutlu şarkılar söyle.
Hayata olsaydı kızım evimiz hep böyle olsun isterdi de.
Ane ben ölürsem eğer;
Ve senin her tökezlediğimde beni tutuğun kolarında can vermezsem,
Aklımdan gözlerini, sözlerini ve güzel yüzünü geçireceğimi,
Son nefesimi verirken bile anem diye haykırarak gideceğimi,
Ama gözlerimin bensiz bi hayata bıraktığım senin
Arkamdan ne yapacağını düşünerek açık gideceğini bil.
Bil ve güzel anem seni yapa yalnız bıraktığım bu yaşamda,
Sadece benim için, herşeyim dediğin kızın için,
Dört ele sarıl hayata
Ve en güzel duaları benim için oku yatağında.
Unutma seninde benim herşeyim olduğunu
Ve unutma sadece hayata kalan tek varlığımın sen olduğunu.
Ane eğer ben ölürsem;
Ve Senden önce bu hayatan göçüp gidersem,
bilki Alah seni benim ardıma koyduğu için şükredicem.
Ya sen gitseydin ben ne yapardım düşün!
Tek teseli edenim,
Yol gösteren hayat rehberim.
Ve ane senden önce ölürsem eğer;
Kızın senden evel gitmek istedi diye üzülme.
Böyle olmasını istediği için;
Tek istediği şeyi gerçekleştirdiği için sevin.
Ve anem;
Sakın arkamdan çabuk gelme.
Kızım bensiz özgürlüğünü yaşıyor,
En güzel semalarda kanat çırpıyor de.
Ve…
Asla Unutma!
Ben ölsem bile,
Bir parçam hep yaşıyor olacak gözlerinde…
teşekür ederim yorumun için…beğenmenize sevindim
çok içten ve anlaşılır olmuş .. emeğine ve yüreğine sağlık ..
canım erdem ağbim 😛
teşekür ederim……..
senin görüşlerin benim için çok önemli..
beğenmene çok ama çok sevindim 😀
okuduğumu hisetiren nadir yazılardan birisi. basarıların devamı kendi basarmak istediklerimden daha fazla istiyorum 😀
tesekurler arkadasım
çok güzel anlatmışsın arkadaşım 😉
ben teşekür ederim asıl
Teşekür etmeyi unutum özür dilerim. Çok güzel bir makale elinize sağlık.
Bende arkadaşlarımdan ayrıldım. Şimdi sadece azıcık arkadaşım kaldı. 🙁
Not: Okul’dan çıktım okul biti çünkü.
kemal akosman dedim canım.
bunu başka bir yerden mi aldınız, yoksa kendiniz mi yazdınız? güzel olmuş.
sevmek nedir?bu umutsuz aşkımı kalbime gömüyorum gözümd yaşlarınla sana veda ediyorum ben mutlu olamadım inşalah sen olursun özlediğin hayatı başkınsında bulursun öp dedim yanağımdan kardeşçe ayrılalım bu koskoca maziyi yaşanmamış sayalım duağın takılırken heran beni hatırla sana olan aşkımı kimselere anlatma kemal akosman
teşekürler çok güzel olmuş…
benım de aynı duyguları paylastığım bırı vardı sımdı yok…yazdığınız herseyı ona karı bende hıstım…cok sasırdım..bu kadar aynı seyler hısedebılırmısın..super super…