Yazar: Zeyn Kaim

Hayatımızı kolaylaştırmak ve daha yaşanabilir bir dünya meydana getirmek için üretmenin ne kadar önemli bir etken olduğunu bilmeyen yoktur. Teknoloji çağında yediden yetmişe herkes bu üretilen araç gereçler ile bir şekilde ilişki içindedir. Ya üretendir ya da kullanan. Asıl önemli olan konu ise yeni neslin bu üretme noktasında nerede durduğudur. Dünya genelinde bazı ülkeler özellikle eğitim kurumlarında yetişen yeni nesilleri, ülke ekonomisinin gelişmesine katkı sağlayacak olan üretime dahil etme noktasında birçok proje ve çalışma yapmaktadırlar. Bilimin ışığında yürütülen çalışmaları yakından takip ederek ders müfredatını güncel tutmaya gayret göstermektedirler. Bunun için özel oluşturulmuş kurul ve heyetler ile genç kuşaklarını, teknolojinin ortaya çıkardığı ürünleri geliştirmek için gayret ve çaba göstermektedirler. Devletler ise bu çalışmaları yakından takip ederek oluşabilecek tüm problem ve sorunları çözmek adına her türlü fedakarlığı ortaya sermektedirler. Üretmekten ziyade tüketme konusunda başı çeken ülkemizde ise maalesef eğitim kurumlarımızdaki ders müfredatında değişikliklere ihtiyaç duyulmaktadır. Özellikle ortaokul ve lise döneminde ki öğrencilerimize üretmenin önemini, ülke ekonomisine faydasını, ortaya çıkan eserin gerçekten bir övünç kaynağı olacağını ve tüketim araçlarını bilinçsizce kullanmanın olumsuzluklarını anlatmanın yollarını bulmalıyız. Üniversitelerimizden mezun olan öğrencilerimiz alanlarında uzman olamadıklarından ne kendilerine ne de ülkemizin gelişimine bir faydası dokunuyor. Üniversiteden mezun olan öğrencinin öncelikleri arasında ilk sırayı bir işe girmek alıyor ama askerlik durumundan dolayı rahat hareket edemiyor. Şirket sahipleri de haklı olarak askerliğini yapmamış personel çalıştırma taraftarı değil veya çalıştıracaksa da ücretini düşük ödüyor ve bu şirketler yeni mezun...

21. yy. bilim ve teknolojide ileri boyutlara ulaşarak bu çağa damgasını vurmuştur. Her an yeni bir yenilik ile karşı karşıya geldiğimizden neredeyse teknolojinin bu hızına erişmeye gücümüz dahi yetmiyor artık. Yıllar öncesinden hayalini dahi kuramadığımız araçlar ile şimdi o kadar içli dışlı olduk ki, bu işin sonunun nereye varacağını bile kestirmek çok güç. Ne yazık ki maruz kaldığımız bu gelişmelere ne denli uyum sağladığımız ise ayrı bir konu.Ya da uyum sağlayanların verim alma noktasındaki seviyeleri hangi boyutlarda acaba? Hayatımızı şekillendiren ve geleceğimize yön veren kültürümüz ile teknolojinin uyuşması konularında o kadar geri kaldık ki; bunun örneklerini günümüzün gençlerinde çok bariz bir şekilde görmekteyiz. Örneğin; büyüklerine saygı küçüklerine sevgi göstermek bizim kültürümüzün şiarlarındandır ve büyükler konuşurken küçükler izin almadan araya girmezler, konuşmayı kesmezler. İnternet ortamında ise alanında uzman bir yazar bir konu hakkında fikirlerini beyan ettiğinde, yazısının alt kısmındaki yorum kısmına konu hakkında bilgisi olmayıp sırf yazmak için yazanlar, yaşı kendilerinden kat kat buyuk biri dahi olsa fütursuzca  eleştirenler ve hatta sövenler dahi bulabilirsiniz. Bu durum günden güne daha vahim bir sonuca doğru gidiyor maalesef. Teknoloji ile kültürümüzün eş zamanlı hareket etmesi konusunda çalışmalar yapılmalı. Toplum bu konuda bilinçlendirilmeli. Eğitim kurumlarında bu konulara yer verilerek öğrencilerin bilgi sahibi olması sağlanmalı. Özellikle ebeveynler çocuklarını yetiştirirken teknolojinin sağlamış olduğu imkanlardan nasıl faydalanılması gerektiği izah edilmeli. Kültürümüzü yaşatma konusunda asla taviz vermemelidir. Toplum olarak eğer evlatlarımıza kendi kültürümüzü hakiki bir şekilde anlatamazsak, gelecek...